อาลัยผู้พิทักษ์ คู่ใจ "จิตร ภูมิศักดิ์"

++

หลายคนยังคงจำบทเพลงนี้ได้ "เขาตายในชายป่า เลือดแดงทาดินเข็ญ ยากเย็นข้นแค้นอับจน...พฤษภาห้าร้อยเก้า แดดลบเงาจางหาย เขาตายอยู่ข้างทางเกวียน...ศพคนนี้ นี่หรือ คือ จิตร ภูมิศักดิ์ ตายคาหลักเขตป่ากับนาคร"

 

5 พฤษภาคม 2563 จะครบรอบ 54 ปี วันที่ “จิตร ภูมิศักดิ์” ถูกยิงเสียชีวิตบริเวณชายป่าบ้านหนองกุง ต.คำบ่อ อ.วาริชภูมิ จ.สกลนคร ซึ่งทุกปี มูลนิธิจิตรภูมิศักดิ์ และองค์กรปกครองท้องถิ่น จะจัดงานรำลึกปัญญาชนปฏิวัติ ณ อนุสรณ์สถานจิตร ภูมิศักดิ์ บ้านหนองกุง

 

 

 

 

                           

 

 

                                        

                                        อนุสรณ์สถาน "จิตร ภูมิศักดิ์" 

 

ในทุกปีเช่น ชายร่างสันทัดที่รู้จักกันในนาม “สหายสวรรค์” ทหารพิทักษ์สหายปรีชา หรือจิตร ภูมิศักดิ์ จะมาร่วมงานด้วยทุกครั้ง

 

                              

 

แต่ปีนี้ คงไม่ได้เห็นหน้าสหายสวรรค์ เนื่องจากเขาได้เสียชีวิตด้วยโรตไตวาย เมื่อคืนวันที่ 22 เม.ย.2563 ที่บ้านบ่อแกใหญ่ หมู่ที่ 5 ต.ปทุมวาปี อ.ส่องดาว จ.สกลนคร

 

                                    

                                                             

                                                             สหายสวรรค์ "ชาย พรหมวิชัย"

 

สหายสวรรค์ หรือ ชาย พรหมวิชัย จากไปในวัย 81 ปี สหายสวรรค์เป็นสหายที่สนิทกับจิตร ภูมิศักดิ์ มากที่สุด และอยู่ในเหตุการณ์วันที่ถูกล้อมยิงที่ชายป่าบ้านหนองกุง เขายังจำจดภาพการจากไปของสหายปัญญาชนได้ดี

 

สหายสวรรค์ เป็นคนบ้านบ่อแกน้อย หมู่บ้านเล็กๆตีนภูผาตั้ง ชายขอบดงพระเจ้า และเป็นที่มั่นของพรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศไทย (พคท.) ศูนย์ภาคอีสาน

 

                                   

 

 

 

ต้นปี 2509 สหายสวรรค์ มีอายุเพียง 20 ปี ได้รับหมายจากหัวหน้าหน่วยให้เป็นทหารพิทักษ์ สหายปรีชา หรือ  จิตร ภูมิศักดิ์ ลงไปทำงานมวลชนในเขต อ.วาริชภูมิ และเจอการล้อมปราบอย่างโหดเหี้ยม

                          

 

หลังการเสียชีวิตของ สหายปรีชา หนุ่มชาวนาก็ยังทำงานปฏิวัติอยู่ในเขตภูผาตั้ง รอยต่อสกลนคร-อุดรธานี จนถึงปี 2524 จึงวางอาวุธกลับสู่หมู่บ้านเป็นผู้ร่วมพัฒนาชาติไทย

ปี 2537 กลุ่มวรรณกรรมยโสธร และภิรมย์ ภูมิศักดิ์ พี่สาวจิตร ภูมิศักดิ์ มาร่วมรำลึกและสร้างเจดีย์บรรจุอัฐิของจิตร ภูมิศักดิ์ ที่บ้านหนองกุง สหายสวรรค์ได้ไปปรากฏตัว และเป็นผู้บอกเล่าเหตุการณ์ในอดีต

 

ก่อนที่พี่สาวของจิตร จะจากไป ได้ฝากฝังให้มูลนิธิจิตร ภูมิศักดิ์ ดูแลชีวิตความเป็นอยู่ของสหายสวรรค์ และในวันสุดท้ายของสหายผู้ภักดี ก็มีตัวแทนจากมูลนิธิจิตรฯ ไปร่วมส่งดวงวิญญาณ ที่บ้านบ่อแกใหญ่

 

“เขาตายในชายป่า เลือดแดงทาดินเข็ญ ยากเย็นข้นแค้นอับจน...พฤษภาห้าร้อยเก้า แดดลบเงาจางหาย เขาตายอยู่ข้างทางเกวียน...”

จะผ่านไปกี่สิบปี บทเพลงบทนี้ยังดังกังวานอยู่ในใจของประชาชนผู้รักประชาธิปไตย และระลึกถึงคนหนุ่มผู้มาก่อนกาล