'อาหรั่ง' วัย 89 ปี ขอลุยงานจนชีวิตจะหาไม่ | คมชัดลึก

   ทีมบันเทิง คมชัดลึก-อบอุ่นเหมือนทุกปี เมื่อวานนี้ (27 กันยายน 2562) "อาหรั่ง" ไพรัช สังวริบุตร ศิลปินแห่งชาติ ผู้ก่อตั้ง บ.สามเศียร  จัดงานทำบุญวันเกิดอายุครบ 89 ปี โดยมี “หลุยส์” สยาม สังวริบุตร และ “ลอร์ด สยม สังวริบุตร, คุณนก บริพันธ์ ชัยภูมิ” พร้อมเปิดตัว 3 ทายาทเจนใหม่ รอน-ปลื้ม-ไผ่หลิว สังวริบุตร ภายในงานยังได้จัดพิธีทำบุญใหญ่ มีการเจริญพระพุทธมนต์ และถวายเพลพระภิกษุสงฆ์ มีเหล่าลูกหลาน วงการบันเทิงเข้าร่วมอวยพรผู้ใหญ่ที่รักและเคารพ อาทิ คุณยายมารศรี  อิศรางกูร ณ อยุธยา, เอก สรพงษ์ ชาตรี, กวาง กมลชนก, น็อต นุติ เขมะโยธิน, ปูเป้ เกศรินทร์ น้อยผึ้ง, ฟิล์ม ฉัตรดาว สิทธิผล, เซินเจิ้น พสธร ทรงถาวรทวี, แม็กกี้ อาภา ภาวิไล, นาย ชนุชตรา ฯลฯ ทีมนักแสดงละครพื้นบ้าน แต่ละคนต่างนำพวงมาลัย ของขวัญ มามอบให้ “อาหรั่ง” ก่อนจะรับพรกันอย่างถ้วนหน้า ณ โรงถ่ายลาดหลุมแก้ว จังหวัดปทุมธานี ... โดย "อาหรั่ง" ยังได้เปิดใจให้สัมพร้อมลูกชาย "หลุยส์" สยาม และ "ลอร์ด" สยม ถึงการทำงานในวัย 89 ปี อีกด้วย

 

อาหรั่งครบรอบ 89 ปีแล้วเป็นยังไงบ้าง 
อาหรั่ง : "ก็เหมือนอย่างเดิม"
หลุยส์ : "เหมือน 69"

เมื่อวานมีพิธีอุปสมบทหมู่ด้วย
อาหรั่ง : "ความจริงทีแรกเราไม่ได้คิดพอดีว่าหลายๆคนยังไม่เคยบวชหรือบางคนเขาอยากจะบวชเราก็เลยบอกว่าถ้าใครประสงค์เราจัดให้ในหมู่พวกเราก็มีคนอาสามาประมาณ 9 คน บรรยากาศเมื่อวานดีมากทุกคนก็สามัคคียิ้มแย้มแจ่มใสอิ่มบุญ อย่างวันนี้ส่วนใหญ่จุดประสงค์ของเราไม่ได้จัดเป็นวันเกิดเราจะเป็นวันที่ญาติพี่น้องทีมงานมาทำบุญแต่ถ้าใครไม่สะดวกก็ไม่เป็นไรเพราะเรามาทำบุญกันทำไปทำมาเข้าไปหนึ่งร้อยองค์งานก็เลยใหญ่ขึ้นมาหน่อย ทุกคนก็มากัน"

89 ปียังแข็งแรงมีวิธีการดูแลยังไง
อาหรั่ง : "ดูแลตัวเองผมว่านะตัวเองก็ว่ากันไปตามที่แพทย์ต้องการแต่ว่าสิ่งที่ดูแลก็คือจิตใจสำคัญคนเราถ้าสบายใจไม่มีอะไรที่จะมาแผ้วพานไม่มีศัตรูในใจด้วยเราก็ทำงานด้วยความสุข แล้วเราทุกคนก็อยู่กันเหมือนญาติพี่น้องก็ทำงานกันมีความสุขดี แต่การดูแลเรื่องอาหารก็ต้องระวังอย่าทานมากอายุมากแล้วต้องรู้จักมัชฌิมา ปัญหาเรื่องสุขภาพมีอยู่บ้างบางช่วงอย่างช่วงก่อนนี้เคยเป็นมะเร็งที่ลำไส้เราก็ตัดไปเป็นพร้อมหลุยส์ไล่เลี่ยกันมากเลยแล้วก็ต่างคนต่างๆ ตัด"

ตอนนี้อาหรั่งยังทำงานเหมือนเดิมไหม
อาหรั่ง : "งานเราไม่เคยหยุดเพราะเราเคยสัญญาไว้แล้วว่าเราจะทำงานจนกว่าชีวิตจะหาไม่"
หลุยส์ : "ต้องอีกหลายสิบปี"

พี่หลุยส์ พี่ลอร์ด เป็นห่วงอะไรคุณพ่อ
หลุยส์ : "สำหรับพี่บอกตรงๆนะไม่ห่วงเลยเพราะว่าพี่ดูพ่อเป็นแบบอย่างคือมนุษย์เราถ้ามันมีความจำกัดในชีวิตเวลาที่อยู่ในโลกนี้ถ้าเราวางแผนเราเตรียมการอย่างดีเนี่ยถ้าทุกอย่างมันเรียบร้อยอย่างที่เราวางแผนไม่มีอะไรต้องห่วงพูดง่ายๆมันจะไปเมื่อไหร่ก็ช่างมันแต่ว่าที่ยังห่วงอยู่เนี่ยบางอย่างที่เราเตรียมมันไม่เรียบร้อยหรือไม่ได้ดั่งใจแต่ถ้าเกิดเราเตรียมไว้อย่างดีว่าชีวิตจะต้องเจอนี่มันต้องอย่างนั้นถ้ามันเรียบร้อยยังไงก็ได้ที่เหลือก็กำไรแล้วคุณพ่อนี่ผู้ชายเราเกิน 70-80 คนนี้ถือว่ามีกำไรสูงมากจะศตวรรษแล้ว"

จริงๆเราอยากให้คุณพ่อพักไหมเพื่อสานต่องานทั้งหมดเอง
หลุยส์ : "ไม่อยากให้ท่านพักผ่อนเพราะว่าคุณพ่อเป็นคนที่เป็นตัวของตัวเองมากคือเราจะบอกยังไงก็แล้วแต่ท่านจะรู้ตัวว่าต้องทำยังไงเป็นคนที่รู้ตัวว่าหยุดทำงานหง่อยแน่ต่อให้บอกให้หยุดก็ไม่หยุดดังนั้นบอกเลยอ่ะเอาเลยพ่อพวกเราเป็นอย่างนี้ครับถ้าอยากทำอะไรให้พูดตรงข้ามไว้ว่าจะเบาๆลงบอกพ่อลุยเถอะเดี๋ยวเขาจะพักเอง"

อย่างละครนาง 12 อาหรั่งลงมาดูยังไงบ้าง
อาหรั่ง : "ตอนนี้ก็กำลังน้อยไปไม่เหมือนเมื่อก่อนแล้วก็ใช้สมองให้มากๆไม่ให้อัลไซเมอร์มาถามหาและเราก็จ่ายไปตามสภาพเหมือนกับเราคุมกองทัพใครมีหน้าที่อะไรเพราะเราตั้งกองอยู่ที่นี่มีความสุขมากจะทำอะไรก็ทำใกล้ๆตัวอยู่ไปด้วยกินไปด้วยเราก็ทำงานไปด้วย ก็มาดูหน้ากองเองบ้างคือที่นี่มีกล้องวงจรปิดหมดประมาณ 60 กว่าตัวถ้าตัวไหนบอดเราก็จะบอกตรงนั้น"

อาหรั่ง จะใส่ไอเดีย ความสร้างสรรค์ ลงไปในละครพื้นบ้านบ้าน
หลุยส์ : "คุณพ่อทันสมัยมากละครจักรวงศ์เนี่ยนั่งเถียงกันว่าสมัยนั้นมีเหรอใส่แว่นกันน่ะพ่อก็หันมาบอกว่ามีโว้ยเนี่ยไปดูสิในกลอนของรัชกาลที่ 2 มีพูดเรื่องใส่แว่นไอ้เราก็เอ๋ว่ามีหรอพอมาอีกทีเขามีอะไรมาใหม่อีกแหละ มากระตุกผู้ชมซึ่งเป็นคน generation ใหม่แล้วพี่ก็เชื่อว่าทุกคนก็คงเถียงกันว่ามีด้วยหรอ ละครพื้นบ้านไม่มีอะไรเก่าเลยมีพัฒนาการเกิดขึ้นตลอด"

ปีหน้ามีโปรเจคอะไรที่จะเอากลับมาทำอีก
อาหรั่ง : "มันมีโครงการอยู่คือโครงการพวกนี้จะต้องมีอยู่ในใจมันตอบไม่ได้เพราะว่าเราไม่รู้ว่าสภาพของบ้านเมืองเราเปลี่ยนไปยังไง"