บันเทิง

BAKUMAN วัยซนคนการ์ตูน ถังเอ็น การ์ตูน

BAKUMAN วัยซนคนการ์ตูน ถังเอ็น การ์ตูน

16 มี.ค. 2555

BAKUMAN วัยซนคนการ์ตูน ถังเอ็น การ์ตูน:มองผ่านเลนส์คม โดย... วิทยา ทองอยู่ยง

          ผมโตมากับหนังสือการ์ตูนญี่ปุ่นครับ เรื่องที่ชื่นชอบมากๆ ก็พวกโดเรมอน ดราก้อนบอล กัปตันซึบาสะ ซิตี้ฮันเตอร์ ขุนพลประจัญบาน และเรื่องรักทั้งหลายของอาดาจิ มิซึรุ -และหยุดอ่านไปพร้อมกับการมาถึงของการ์ตูนญี่ปุ่นแบบเปิดจากหลังมาหน้า เหมือนต้นฉบับที่ตีพิมพ์ในญี่ปุ่น

          สมัยก่อน หนังสือการ์ตูนญี่ปุ่นแปลไทยที่ตีพิมพ์ในบ้านเรา จะใช้วิธีพิมพ์ต้นฉบับกลับด้าน เพื่อจะได้เปิดอ่านจากหน้าไปหลัง ตามความเคยชินของคนไทย ภาพในหนังสือการ์ตูนที่เราอ่าน ก็จะเหมือนกับเอาหนังสือไปส่องกระจกแล้วอ่าน - เสื้อทีมเบสบอลจึงเป็นตัวหนังสือกลับด้าน ตัวละครบอกจะไปทางซ้ายแต่ภาพกลับเดินไปทางขวา ซึบาสะที่ปกติถนัดขวา เลยยิงประตูส่วนใหญ่ด้วยเท้าซ้าย ฯลฯ เหล่านี้เป็นสิ่งที่คนอ่านในยุคนั้นคุ้นเคยกันเป็นอย่างดี แต่การมาถึงของระบบลิขสิทธิ์ ทำให้สำนักพิมพ์การ์ตูนในไทยต้องทำตามกฎของเจ้าของลิขสิทธิ์ หนังสือการ์ตูนแปลไทยเลยเข้าสู่ยุคของการเปิดอ่านจากหลังมาหน้าตั้งแต่นั้นมา

          และตั้งแต่ตอนนั้นผมก็มีปัญหากับการไล่ลำดับช่อง การเปิดหน้าต่อไปเพื่ออ่าน บางทียังเผลอพลิกหน้าต่อไปกลับไปทางด้านหลัง อ่านแล้วรู้สึกเหมือนอ่านเนื้อหาซ้ำยังไงพิกล

          นั่นทำให้ผมกับการ์ตูนญี่ปุ่นค่อยๆ ห่างเหินกันไป...

          ไม่นานมานี้ผมเริ่มกลับมาอ่านการ์ตูนญี่ปุ่นอีกครั้ง หัวหอกที่ทำให้ผมติดใจในครั้งนี้ชื่อ one piece การ์ตูนผจญภัยของบรรดาโจรสลัด ที่เขาฮิตกันทั่วบ้านทั่วเมืองมาตั้งนานแล้ว ผมก็เพิ่งได้อ่าน (ตอนนี้ถึงเล่ม 13 ทั้งที่เขาออกมาถึงเล่ม 60 กว่าๆ แล้ว) และอีกเรื่องหนึ่งที่ผมอยากจะแนะนำ ชื่อเรื่องว่า BAKUMAN วัยซนคนการ์ตูน สนุกมากครับ

          ...สารภาพว่าติดงอมแงมเลยครับ

          BAKUMAN เป็นเรื่องราววัยรุ่นธรรมดาๆ ไม่ได้หวืวหวาแฟนตาซีอะไร ตัวเอกยังเป็นวัยรุ่น มีเรื่องของความรัก ความฝัน มิตรภาพ เหมือนการ์ตูนทั่วไป เพียงแต่พวกเขามีอาชีพเป็นนักเขียนการ์ตูน เราจะเห็นถึงกระบวนการกว่าจะมาเป็นการ์ตูนให้เราได้อ่านกันในแต่ละอาทิตย์ ตั้งแต่คิดเรื่อง เขียนบท ไปจนถึงการร่างภาพคร่าวๆ พร้อมแบ่งเป็นช่องๆ การทำงานควบคู่ไปกับบรรณาธิการ การลุ้นผลตอบรับจากคนอ่าน เหตุการณ์ส่วนใหญ่จะเกิดขึ้นในห้องทำงาน บนโต๊ะเขียนการ์ตูนนี่แหละครับ ตัวละครก็จะนั่งเขียนการ์ตูนกันทั้งวัน แต่โคตรสนุก ตื่นเต้น ลุ้นระทึก เต็มไปด้วยฉากแอ็กชั่นดีดีมากมาย

          ส่วนฉากโรแมนติกก็เขียนออกมาได้น่ารักมาก หลายๆ ตอนนี่อ่านไปก็อมยิ้มไปด้วยเลยทีเดียว

          และเพราะพวกเขาต้องแข่งขันกัน พูดง่ายๆ ว่าเพื่อชิงเรตติ้ง เราจะได้เห็นว่ากว่าจะเป็นการ์ตูนแต่ละเรื่องของตัวละครนักเขียนแต่ละคน มีวิธีการคิดเรื่อง การวาดที่แตกต่างกันยังไง - เป็นการ์ตูนซ้อนการ์ตูน ในแบบที่ไม่เคยเห็นมาก่อน

          เนื้อหาในการ์ตูนของนักวาดแต่ละคน ก็ไม่ธรรมดานะครับ อ่านเอาสนุกได้เหมือนอ่านการ์ตูนขายดีของจริงได้เลย 
ลายเส้นในการ์ตูนที่ตัวละครนักเขียนแต่ละคนวาดก็มีความแตกต่างตามแต่ละคาแร็กเตอร์อย่างชัดเจน

          ลายเส้นนักเขียนหญิงก็ดูเป็นผู้หญิ้ง... ผู้หญิง ลายเส้นนักเขียนแนวเด็กเกรียนก็ดูเส้นฉูดฉาด  หวือหวา ฯลฯ
ที่น่าทึ่งก็คือทั้งหมดนี่วาดโดยนักเขียนคนเดียวนะครับ - ฟิตจริงๆ
 
          มาคิดๆ ดูที่ผมรู้สึกร่วมไปกับ BAKUMAN ขนาดนี้ อาจจะเป็นเพราะว่าโลกของคนเขียนการ์ตูนมันมีอะไรหลายอย่างเหมือนโลกของคนทำหนังก็เป็นได้

          โดยเฉพาะขั้นตอนคิดเรื่อง ความฟุ้งซ่านเวลาตัน คิดไม่ออกนี่ ..เหมือนกันเป๊ะ

          และทั้งหมดที่เขียนมา ถ้ารู้สึกว่าผมเว่อร์ พูดเกินไป ยังไม่ต้องรีบเชื่อผมก็ได้ ลองไปหามาอ่านดูก่อน

          ก็บอกแล้วว่าผมกำลังติดอย่างงอมแงม
สวัสดีครับ 
.............................
(หมายเหตุ BAKUMAN วัยซนคนการ์ตูน ถังเอ็น การ์ตูน:มองผ่านเลนส์คม โดย... วิทยา ทองอยู่ยง)