เกรียนข้ามเวลา | คมชัดลึก

          ขณะนี้ไม่อยู่เมืองไทย และจะไม่อยู่อีกหลายวัน ได้แต่ติดตามข่าวสารบ้านเมืองทางออนไลน์ต่างๆ รู้สึกอึ้งเล็กน้อยเมื่อคิดว่า เวลาแค่ผ่านไปสัปดาห์เดียว หลากหลายเรื่องราวช่างเกิดเกิดขึ้นให้ผู้คนในสังคมวิพากษ์วิจารณ์กันเพลินปาก รู้ข้อมูลบ้างไม่รู้บ้าง ไม่สำคัญเท่าได้นินทา

          มีทั้งเรื่องเศร้าและหนักหน่วง เช่น ระเบิดภาคใต้ ที่มีผู้บาดเจ็บล้มตายจำนวนมาก และเรื่องวาระปรองดองแห่งชาติ ซึ่งไม่คืบหน้าไปไหนเสียที มีแต่ข่าว “ข้างบน” อยากเกี้ยเซียะใจจะขาด แต่ “ข้างล่าง” ยังรู้สึก เกลียดกันซิใจจะขาด

          ครั้นหันมาอ่านข่าวทั่วไป ก็มีแต่เรื่องพิลึกสะท้อนความคิดไม่สมประกอบ อาทิ แบนหนัง ด้วยข้อหาประเภทว่าอาจเป็นภัยต่อความมั่นคงของชาติ หรือข่าวพระทะเลาะกับโยมด้วยเรื่องขบวนพระเดินธุดงค์กลางเมืองจนรถติดวายวอด และ ฯลฯ อื่นๆ อีกมากมาย

          เพื่อนคนหนึ่งพูดขึ้นมาในวงสนทนาว่า ความคิดของคนวันนี้ดูจะอลหม่านไม่น้อย เถียงเรื่อยเปื่อยเรื่องอะไรกันก็ไม่รู้ คนสมัยก่อนโดยเฉพาะยุค 14 ตุลานั้น คิดได้ก้าวหน้ากว่านี้มาก

          คนรุ่นเกินห้าสิบหลายคนที่เคยผ่านเหตุการณ์เดือนตุลาคมมาสองสมัยมักติดแฟชั่นเก่าว่าดีที่สุดเช่น ติดเสื้อกั๊ก แต่คนสมัยใหม่เห็นตามความจริงของเขาว่า เสื้อกี๊กมิได้มีอะไรวิเศษกว่าเสื้อธรรมดาๆ ของตน

          คนรุ่นเก่าที่ชอบกล่าวหาว่าคนรุ่นใหม่ไม่เอาไหน ถ้าพูดอย่างภาษาสมัยใหม่ ต้องบอกว่า “เกรียน” ไม่แพ้เกรียนรุ่นใหม่ นั่นคือ ชอบแสดงความฉลาด แต่พอเริ่มพูดจาถกเถียงอะไรกับใครเขา ก็มักอ้างเหตุผลที่ไม่เป็นเหตุเป็นผลให้ปวดตับด้วยกันทั้งคนฟังคนพูด

          ความจริงคือคนทุกรุ่นต่างมีเกรียนเป็นของตนเอง และเกรียนก็เป็นธรรมชาติปกติของคนทั้งโลก แต่เกรียนแบบไทยๆ อาจดูหนักหนาสักหน่อย เพราะมีปัจจัยเกื้อหนุนให้เกรียนได้ง่ายๆ และดำรงอยู่ได้อย่างยาวนาน นั่นคือวิธีมองโลกเป็นสีขาวดำ และไม่ยอมรับรู้หลักการ นอกจากหลักกู 

          เรื่องต่างๆที่คนไทยชอบเอามาเถียงกันนั้น ถ้าทำตัวเป็นคนนอก ติดตามฟังติดตามอ่านไปเรื่อยๆ บ่อยครั่งเราไม่ได้มุมมองอะไรเพิ่มเติมเลย  นอกจากความเห็นตอดนิดตอดหน่อย ใช้สำนวนโวหารจิกกัดกันไปเรื่อยๆ 

          ภาวะเช่นนี้ เราสามารถพบเห็นได้ในสภาผู้แทนราษฎรไทย ในคำให้สัมภาษณ์ของคนไทยใหญ่โตต่างๆ ในละครโทรทัศน์ไทย และในสื่อต่างๆ ของไทย

          ความช่วยกันขยันเกรียนกันของคนไทย ทำให้สังคมไทยเกรียนข้ามเวลามายาวนาน จนบางทีเกรียนอาจกลายเป็นหนึ่งในลักษณะนิสัยประจำตัวของชนชาติ แม้ที่เขียนบทความบ่นบ้ามานี้ก็เกรียน เพราะอ่านแต่เร่่องเกรียนๆ แล้วหัวทึบ เขียนอะไรไม่ออกเลยนอกจากเกรียน

 

 

----------

(หมายเหตุ : เกรียนข้ามเวลา : คอลัมน์ พริกกะเกลือ : โดย ... นิธินันท์ ยอแสงรัตน์ <[email protected]> <www.facebook.com/NithinandY>)

----------