"วีระชัย หัตถโกวิท" กลัวไม่มีบ้าน รับจ้าง ซ่อมไฟ-ทำประปา แต่ไม่มีคนกล้าจ้าง | คมชัดลึก

 

เปิดใจนักแสดงดัง "วีระชัย หัตถโกวิท" หลังมีข่าวว่าตอนนี้ตกอับ ไร้งานในวงการ โดยล่าสุดเจ้าตัวเปิดใจในช่องยูทูป เหลือเฟือ ชาเเนล ชื่อคลิป : วีระชัย หัตถโกวิท เผยเหตุที่ต้องเป็นหนี้ ชีวิตเปลี่ยน ของขายไม่ได้ ค้างค่าผ่อนบ้าน เกิดอะไรขึ้น?

 

โดยเล่าว่า ปัจจุบัน ขายหมูสะเต๊ะ หมาล่า ชาบูเสียบไม้ ที่หน้าบ้าน หมู่บ้านพฤกษา 12 คลอง 3 ส่วนงานในวงการยังรับงานอยู่ ยังไม่ออกจากวงการ งานแสดงหายไปเลย มีประมาณปีละเรื่อง ซึ่งค่าตัวอยู่ไม่ได้ เพราะเราไม่ใช่พระเอก ค่าตัวเรานิดเดียว ปีนึงต้องเล่นรับเชิญ 10 เรื่องถึงจะอยู่ได้

 

เรื่องบ้านคือหนักสุด เรากลัวไม่มีบ้านอยู่ เพราะไม่มีเงินจ่ายค่าบ้าน เพราะเพิ่งซื้อมาได้ประมาณ 2 ปี ค้างจ่ายแล้ว ค้างมาตลอด คนมาอุดหนุนมีเงินก็เอาไปจ่ายค่าบ้าน ก็ยังค้างทบไปเรื่อย ก็หนักหนาพอสมควร 

 

 

 

อยู่วงการมา 41 ปีแล้ว ตอนนี้ทุกอย่างไม่เหมือนเดิม ถ้าไม่มีโควิดก็อาจจะดีก็ได้นะ เหมือนเปลี่ยนไปหมดทุกอย่าง เพราะก่อนหน้านี้ทุกอย่างดีหมดเลย คือโควิดมีส่วนจริง โควิดรอบแรกขายของอยู่ที่ระยองตอนนั้นมันดีนะ เป็นคนแรกๆที่ทำแอปฯขายอยู่ที่ระยอง เราขายได้ไม่เป็นไร เพราะคนออกจากบ้านไม่ได้ก็มาสั่งแอปฯของเรา จนมาโควิดช่วงหลังๆ ที่คนเริ่มออกจากบ้านได้ คนเริ่มไม่สั่งแอปฯแล้ว 

 

จริงๆตนขายของไปด้วย เล่นละครไปด้วย ได้ 7-8 ปีแล้ว ก็พอหลังจากโควิดที่คนเริ่มออกจากบ้านได้ จังหวะนั้นเราก็เริ่มมาดูทำเลที่บ้าน เราเลยย้ายร้านอาหารที่ระยองมาขายที่กรุงเทพฯดีกว่า ที่นี่ไม่มีชุดอาหารเช้า อาหารตามสั่ง คือเราทำแบบที่ระยอง เพราะที่นี่เป็นหมู่บ้านใหญ่มีคนอาศัยอยู่เยอะ ทำเลก็ถือว่าดีเพราะมีคนผ่านไปมา แต่กลับขายไม่ดี อาจเพราะเป็นท้ายหมู่บ้าน ถ้าได้ลูกค้า 50 คนจะดีมาก แต่ได้แค่วันละ 10 คน ซึ่งมันไม่พอที่จะเดินหน้า เหมือนขายเอาทุนอย่างเดียว กำไรยังไม่มีเลย เหมือนเอาทุนไปซื้อทุน วันนึงลงทุนเป็นพัน บางวันก็ขายได้ไม่ถึงพัน 

 

 

 

ตอนนี้อาชีพอื่นไม่มี ตอนที่แป้กๆ รับจ้างหมดเลย รับจ้างเดินไฟ เปลี่ยนหลอดไฟในหมู่บ้าน คือผมเป็นช่างไฟมาก่อน ติดผ้าม่านก็ทำ ประปาก็ทำ คือเวลาลูกค้าเห็นก็ตกใจ เขาก็ไม่กล้าเรียก เกรงใจเรา เพราะคำว่าดารา คือเขามองว่าเราตกอับ ทั้งที่คนอื่นก็ขายของคือเขาชอบมองแบบนั้นแต่เราเฉยๆ บางคนก็คิดว่าเราแกล้งทำหรือเปล่า ใครจะมาแกล้งมาเป็นปี เราทำจริงๆจังๆ อยากขายหมูได้วันละ 500 ไม้ แต่ทุกวันนี้บางวันได้ 40 ไม้ ก็ 4 ชุด ได้ 280 บาททั้งวัน มันเป็นแบบนั้นจริงๆ 

 

เคยไปออกบูธขายของ รายได้ก็ไม่ได้หวือหวา เพราะเรามีค่ารถ ค่าน้ำมัน ค่ากิน ค่าอะไร สู้เราอยู่บ้านยังดีกว่า ก็น่าจะพอๆกัน คือเราลองมาแล้ว แต่มีบูธอีกที่เราคิดว่าเราจะไปลองซ้ำ 

 

งานในวงการก็ยังรับ ล่าสุด "โอลิเวอร์" ก็พาไปเล่นละครเพราะเห็นข่าว คนอื่นก็ยังช่วยเหลือกันเยอะ ไม่งั้นบ้านไปแล้ว แต่จะให้เขาช่วยเหลือตลอดมันก็ไม่ได้ อื่นๆก็ไม่มีแล้ว คือเราก็อยากทำงาน อยากค้าขาย ไม่ได้ถือว่าตัวเองเป็นดารา คนบอกว่าตกอับไม่ซีเรียสเฉยๆ เครียดที่ไม่มีเงินมากกว่า เพราะอยากดูแลครอบครัว วันนี้ไม่ได้ลำบาก แค่อยากให้มาช่วยอุดหนุนกันก็พอ ถ้าไม่มาซื้อผมลำบากแน่นอน