ไม่เอาเเล้วความจนที่มั่นคง "พยาบาลสาว" ร่ายยาวเหตุผล "ลาออก" จากราชการ | คมชัดลึก

"ลาออก" ยังไงให้โลกจำ เมื่อ "พยาบาลสาว" เจ้าของเฟซบุ๊ก Smook Sudarut โพสต์ภาพประกาศขอกราบลาออกจากข้าราชการ ที่ทำให้มีคนเเชร์ไปแล้วถึง 1.7 พันครั้ง หลายคนเข้ามาอวยพรให้เธอโชคดี และการลาออกครั้งนี้ของเธอจะเป็นตำนาน เพราะข้อความที่เธอใส่ไว้ในภาพ ไม่ว่าจะเป็น ความดีอาจจะไม่คงทน เเต่ความจนเรามั่นคงและคงที่ หรือ ฉันไม่ได้อยากเป็นคนเก่ง ฉันอยากเป็นคนรวย  เเละ สุดท้ายลาหยุดครบเเล้ว เลยเหลือเเต่ลาออก ตอนเเรกเเค่หยอก ที่บ้านดันบอกให้เอาจริง

เธอได้เล่ารายละเอียดถึงชีวิตการทำงาน จนถึงเหตุผลของการ "ลาออก" ในครั้งนี้ไว้ว่า 

อย่าเรียนจบแล้วกลายเป็นแค่บัณฑิต จงเป็นตำนาน 
ตำนานแบบที่อาจารย์ยังด่าให้รุ่นน้องฟังอยู่ ทั้งที่จบมานานแล้ว

ซึ่งตัวเธอสอบติดทุนได้เป็น "พยาบาล" การมาเรียนในวงการนี้ก็ไม่ได้มีจิตใจเมตตาปราณีอะไรนัก แค่ทำตามหน้าที่ลูกที่ดี ศิษย์ที่น่ารัก ในบางอารมณ์ถ้าคนไหนกวนตี_ใส่มากๆ เธอก็อยากหยุมหัวเหมือนกัน 

เธอเรียนจบมาทำงาน ใช้ชีวิตแบบวนลูป(ตื่น กินข้าว อาบน้ำ ขึ้นเวร นอน ตื่น กินข้าว อาบน้ำ ขึ้นเวร)
ช่วงแรกอยู่ในตำแหน่งพนักงานประกันสังคมขึ้นเวรจนเงินเดือนหมื่น 7 ไม่ต้องใช้ เพราะแค่ค่าเวรก็ 3-4หมื่นแล้ว เพราะใช้สังขารแลกมา

แต่บ่อยครั้งที่การไปทำงานก็ทำให้เจออะไรบางอย่าง ไม่เป็นไปตามที่เราคาดหวัง บวกกับใช้ร่างกายมาก ๆ ทำให้อยาก "ลาออก" บ่อย ๆ หรือไม่ก็มองหาทางที่เหมาะกับตัวเองตลอดเวลา 

ระหว่างนั้นก็ไม่เคยปฏิเสธโอกาสที่เข้ามา มีสอบอะไรได้ก็ไปสอบ (เลือกบรรจุไปแม่ฮ่องสอน ปัตตานีก็ทำมาแล้ว) จนสุดท้ายได้บรรจุข้าราชการที่ กทม. 

ส่วนหนึ่งคือทำเพื่อตัวเอง หวังใจว่าการเป็น "พยาบาล" และข้าราชการ มีหน้าที่การงาน การเงินที่มั่นคง จะทำให้แม่ ทำให้ครอบครัวสบายใจ

แต่พออะไรที่มันไม่ใช่ มันก็เหมือนใช้ชีวิตไปวัน ๆ กับเงินเดือนหมื่น15,000 มีสิทธิข้าราชการ ที่ใคร ๆ ก็บอกว่ามั่นคง 

อยู่มาจนได้ปีกว่า ๆ เริ่มไม่เห็นคุณค่าของตัวเองต่องานที่ทำ (จะบอกว่ามันไม่ใช่ ก็ไม่เชิง) ประกอบกับเงินเดือนที่ได้มันสวนทางกับค่าครองชีพ

ตอนแรกจะเธอคิดจะย้ายกลับบ้านที่ระยอง แต่ก็ปัดตกเพราะมองว่ายังไงก็ไม่พ้นชีวิตประมาณเดิม

เธอจึงเริ่มมีความคิดที่จะไม่เป็นข้าราชการ แต่ก็มีคนคอยพูดใส่เตือนสติว่าเป็นข้าราชการมั่นคงแล้ว เพราะรัฐบาลเลี้ยงตอนแก่หลังเกษียณ และไม่ถูกไล่ออกง่าย ๆ ซึ่งเป็นเรื่องที่เธอรับฟัง

แต่คนหน้าเงินแบบอย่างเธอ มองว่าความมั่นคงก็คือความมั่งคั่ง ถ้ายังหาเลี้ยงตัวเองได้ และมีเงินใช้ยามฉุกเฉิน นี่คือความมั่นคงแล้ว  ส่วนความมั่นคงเพราะราชการถูกไล่ออกยาก ก็เป็นเรื่องที่รู้ ๆ  กัน

แต่ชีวิตเธอทำไมต้องมานั่งทำงานแบบกลัวโดนไล่ออก เธอไม่ได้เกิดมาเพื่อได้ลองใช้ชีวิตแบบเต็มที่หรือ
บางคนคงมองว่าเธอโง่ ที่ทิ้งงานกับตำแหน่งที่มีแต่คนอยากได้ไป 

เธอย้ำด้วยว่า นิยามความสุขของชีวิตและเป้าหมายของการเกิดมาใช้ชีวิตอยู่มันไม่เหมือนกัน
แต่ละคนมันมีความชอบ และทัศนคติต่อความสำเร็จในชีวิตที่แตกต่างกัน บางคนมองว่าข้าราชการคือความสำเร็จของตัวเอง ซึ่งเธอเคยมีความคิดนั้น แต่พอได้มาเป็นแล้วมันไม่ใช่

อาชีพก็คืออาชีพ คงไปห้ามหรือเปลี่ยนความคิดคนอื่นไม่ได้ ทุกอาชีพมีคุณค่าหาเงินเลี้ยงตัวเองได้เหมือนกัน แค่มีความสุขกับสิ่งที่ทำก็พอ ขอแค่อย่าปิดกั้นตัวเอง และอย่าเป็นคนในแบบที่คนอื่นอยากให้เป็น

ถ้าให้เราปล่อยให้ตัวเองเป็นในแบบที่คนอื่นอยากให้เป็น หรือเป็นแบบนั้นเพราะจำใจเป็น แล้วเมื่อไหร่เราจะได้เป็นตัวเองในแบบที่ตัวเราอยากจะเป็นสักที