'สุพรรณบุรี' อู่ข้าวอู่น้ำของไทย | คมชัดลึก

 

 

 

 

                             สุพรรณบุรี เดิมชื่อ ทวารวดีศรีสุพรรณภูมิ มีหลักฐานโบราณคดีอายุกว่า 3,800 ปี ตั้งแต่สมัยฟูนัน ทวารวดี ถึงศรีวิชัย ในยุคพระเจ้ากาแตได้ตั้งเมืองบนฝั่งขวาแม่น้ำท่าจีน แล้วใช้ชาวมอญช่วยสร้างวัดสนามชัย บูรณะวัดป่าเลไลยก์เสร็จ นำข้าราชการ 2,000 คน บวชถวายหลวงพ่อโต วัดป่าเลไลยก์ จึงขนานนามว่า เมืองสองพันบุรี แล้วเพี้ยนเป็น สุพรรณบุรี

 

                             สมัยกรุงศรีอยุธยา สุพรรณบุรีเป็นเมืองอู่ข้าวอู่น้ำ ชาวสุพรรณทำนาเก็บข้าว จับปลาตากแห้งเป็นปลาเค็ม ส่งเสบียงให้เมืองหลวง สุพรรณบุรีจึงผูกพันกับราชสำนักอยุธยามาก เมื่อข้าศึกยกทัพเข้ามาทางกาญจนบุรี บุกถึงบ้านท่าคอย สมเด็จพระนเรศวรมหาราช ทรงนำกำลังเข้าสู้กับพระมหาอุปราชา ใช้พระแสงของ้าวฟันพระมหาอุปราชาสิ้นพระชนม์ ณ ดอนเจดีย์

 

                             เมืองอู่ข้าวอู่น้ำแห่งนี้ เป็นแหล่งผลิตข้าวชั้นดีเลี้ยงคนไทยทั้งประเทศ ส่งขายต่างประเทศจนทำให้ไทยเป็นผู้ส่งออกข้าวอันดับหนึ่งของโลก ทางธรณีวิทยาพบว่า หลายพันล้านปีก่อน สุพรรณบุรีเป็นแอ่งก้นทะเล จึงมีปลาทะเลปรับตัวอยู่ในแม่น้ำท่าจีนคือ ปลาม้า มีลักษณะคล้ายปลากะพง แต่เนื้อละเอียดนุ่มรสหวาน อร่อยกว่าปลากะพงทะเล

 

                             ซากฟอสซิลก้นทะเลใต้แผ่นดินสุพรรณบุรี เกิดเป็นแหล่งน้ำมันดิบที่ อ.บางปลาม้า มีการขุดเจาะดูดน้ำมันดิบขึ้นมาใช้หลายปีแล้ว ผิวดินเมืองสุพรรณบุรีมีแต่ขี้ตะกอน สะสมมาหลายล้านปี ดินดำน้ำชุ่มเหมาะแก่การปลูกพืชทุกชนิด สุพรรณบุรีจึงเป็นแหล่งปลูกผักสด ผลไม้ส่งขายตลาดค้าส่งกรุงเทพฯ

 

                             แปลงนาขนาดใหญ่ในสุพรรณบุรี มีปลาช่อนนาชุกชุมมาก ปลาช่อนสุพรรณเนื้อแน่นหวาน เนื้อละเอียดอร่อยกว่าปลาช่อนทั่วไป จึงมีบ่อเลี้ยงปลาช่อน ปลาสลิด ปลาดุก ใหญ่ที่สุดในประเทศไทย ปลาน้ำจืดจากสุพรรณส่งขายทั่วไทย สร้างรายได้ให้แก่เกษตรกรชาวสุพรรณปีละหลายพันล้านบาท สุพรรณบุรีจึงเป็น อู่ข้าวอู่น้ำ ของแผ่นดินไทยตลอดกาล

 

 

 

 

 

 

มหกรรมอาหารอร่อยและของดีเมืองสุพรรณบุรี ครั้งที่ 16

 

 

                             สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช นำคนจีนแต้จิ๋วจากเมืองซัวเถา ประเทศจีน มาช่วยในการรบกู้ชาติไทย เมื่อตั้งกรุงธนบุรีแล้ว จีนแต้จิ๋วเหล่านี้ปักหลักใช้ชีวิตบนแผ่นดินไทย สุพรรณบุรีมีชาวแต้จิ๋วอยู่เป็นชุมชนใหญ่ มีฝีมือในการปรุงอาหาร ผสมผสานกับการทำอาหารไทย ปรับปรุงให้อาหารสุพรรณอร่อยแบบไทยปนจีน รสชาติกลมกล่อมอร่อยเด็ดกว่าจังหวัดอื่น

 

                             คุณสุพีร์พัฒน์ จองพานิช ผู้ว่าราชการจังหวัดสุพรรณบุรี ส่งเสริมให้ชาวสุพรรณนำวัตถุดิบบนแผ่นดินปรุงเป็นอาหารอร่อยให้นักท่องเที่ยวชิม จึงสั่งการให้ คุณเอกพันธุ์ อินทร์ใจเอื้อ นายกเทศมนตรีเมืองสุพรรณบุรี ร่วมกับ คุณมณเฑียร สุทธิภัทรพงศ์ ประธานชมรมร้านอาหารสุพรรณบุรี ระดมร้านอาหารเมืองสุพรรณ ช่วยกันทำอาหารอร่อย

 

                             มหกรรมอาหารอร่อยและของดีเมืองสุพรรณบุรี ครั้งที่ 16 เริ่ม 12-18 กุมภาพันธ์ 2558 ณ ถนนเณรแก้ว ฝั่งทิศใต้ เปิดงานตั้งแต่ 16.00-23.00 น. อิ่มอร่อยกับอาหารที่มีชื่อเสียงของสุพรรณบุรี ต้มยำปลาม้า ปลาม้าผัดฉ่า ปลาม้าทอดกระเทียมพริกไทย ใช้ปลาม้าตัวละ 6-8 กก. ที่มีเฉพาะคุ้งน้ำท่าจีนเมืองสุพรรณบุรีเท่านั้น

 

                             ปลาช่อนย่างเกลือ บ้านตอไม้ยกเตาถ่านมาย่างปลาช่อนนาให้กินกันร้อนๆ กับสะเดาน้ำปลาหวาน เนื้อปลาช่อนนุ่มละเอียดไม่คาว หรือกินกับน้ำจิ้มบ้านนา ปรุงรสด้วยน้ำปลามะนาวพริกขี้หนูสวน แซบอร่อยมาก ยำปลาทับทิมกรอบ ปลาทับทิมเลี้ยงในกระชังสุพรรณ ชุบแป้งทอดกรอบ กินกับน้ำจิ้มมะม่วงยำรสเปรี้ยว เผ็ดด้วยพริกขี้หนูสดๆ

 

                             หมูสะเต๊ะขุนไกรไนท์ฟู้ด เนื้อนุ่มรสนัวกลมกล่อมกินกันไม่เบื่อ กุ้งแชบ๊วยอบวุ้นเส้น ปูอบวุ้นเส้น ตำรับจีนสุพรรณต้องใส่ชวนเจีย (พริกหอม) อบให้กลิ่นชวนเจียหอมติดวุ้นเส้นอร่อย กุ้งก้ามกรามเผา กุ้งเลี้ยงแหล่งใหญ่ที่สุดในไทย มันหัวกุ้งแดงเยิ้ม เนื้อเด้งหนึบหวานเคี้ยวมันปาก กุ้งทอดเกลือ สูตรลับเฉพาะเมืองสุพรรณบุรี มันกุ้งแดงเยิ้มเต็มจาน

 

                             ขนมจีนน้ำยาโพธิ์พระยา อร่อยที่สุดในโลก ชาวสุพรรณซื้อขนมจีนน้ำยา ขนมจีนน้ำพริกโพธิ์พระยาถวายแก้บน หลวงพ่อโตวัดป่าเลไลยก์ จนเต็มหน้าโบสถ์ ผมเห็นแล้วตกใจ หลวงพ่อคงชอบมากกินกับ ปลาแรดเผาฟาง ให้หนังปลาติดเนื้อนิดๆ หอมติดจมูกอร่อย ท่านผู้ว่าฯ สุพีร์พัฒน์ยังติดใจ

 

                             กินจนหมดทุกร้านในงานแล้วยังไม่สะใจไปกิน ปลาอินทรีทอดซีอิ๊ว บะกุดเต๋ ร้านข้าวต้มโกเฑียร หน้าโรงเรียนสุพรรณภูมิ กับข้าวต้มอร่อยทุกอย่าง

 

 

 

 

 

-----------------------

 

(ตำนานแผ่นดิน : 'สุพรรณบุรี' อู่ข้าวอู่น้ำของไทย : โดย ... อ.ไชยแสง กิระชัยวนิช)