ไลฟ์สไตล์

'อิตาเลียน เกรย์ฮาวด์' หมานักวิ่ง...สุดแสนฉลาด

'อิตาเลียน เกรย์ฮาวด์' หมานักวิ่ง...สุดแสนฉลาด

19 เม.ย. 2558

'อิตาเลียน เกรย์ฮาวด์' หมานักวิ่ง...สุดแสนฉลาด : โดย...เม่นแคระ

 
                           สำหรับ "เม่นแคระ" แล้วชื่นชอบสุนัข อิตาเลียน เกรย์ฮาวด์ (Italian Greyhound) มากๆ เลี้ยงไว้ที่บ้านต่างจังหวัด 2 ตัว ที่ชื่นชอบเป็นกรณีพิเศษ เพราะความที่พวกมันเป็นมิตรเข้ากับทั้งเด็กและผู้ใหญ่ได้เป็นอย่างดี อีกทั้งมันเป็นน้องหมาที่ฉลาดหลักแหลม แถมวิ่งเร็วสุดๆ อาจกล่าวได้ว่ามันเป็นหมานักวิ่งก็ว่าได้ 
 
                           ความเป็นมาของพวกมัน มีถิ่นกำเนิดจากแถบเมดิเตอร์เรเนียน ในประเทศกรีซและตุรกี นิยมเลี้ยงมากช่วง ค.ศ.ที่ 16 โดยเฉพาะกลุ่มของราชวงศ์ในยุโรป อีกทั้งยังมีการวาดภาพสุนัขพันธุ์นี้ไว้ในงานศิลปะและภาพเขียนของจิตรกรที่มีชื่อเสียงต่างๆ ในยุโรปและเข้ามาในประเทศอังกฤษใน ค.ศ.ที่ 17 และเป็นที่นิยมอย่างมาก
 
                           อิตาเลียน เกรย์ฮาวด์ เสมือนสุนัขเกรย์ฮาวด์ย่อส่วน พวกมันมีหน้าตาคล้ายสุนัขล่าสัตว์ตัวเล็กๆ ซึ่งอยู่ในภาพวาดบนผนังของสุสานยุคสมัยฟาโรห์ของอียิปต์ 
 
                           ฉะนั้น จึงมีความเป็นไปได้สูงว่าพวกมันถูกนำมาที่เมดิเตอร์เรเนียนโดยชาวโรมัน กระทั่งเป็นที่นิยมของศาลในยุโรปหลายศตวรรษ ที่อังกฤษสามารถพบเห็นมันได้ตามศาลของราชวงศ์สตวร์ด โดยเฉพาะการที่น้องหมาพันธุ์นี้เป็นที่โปรดปรานของพระราชินีวิกตอเรียอย่างมาก อีกทั้งยังพบเห็นมันได้จากภาพเขียนของตระกูลขุนนางต่างๆ 
 
                           น้องหมาพันธุ์นี้ มีรูปร่างเล็ก ตัวสูงผอม ขาเล็กเรียว ดูคล้ายกับสุนัขล่าสัตว์ขนาดเล็ก มีความสง่า สวยงามตามสายพันธุ์เกรย์ฮาวด์ ส่วงสูง 12-15 นิ้ว น้ำหนัก 3-5 กิโลกรัม มีอายุเฉลี่ย 14-15 ปี ขนาดตัวผู้สูง 9-12 นิ้ว ตัวเมียสูง 9-11 นิ้ว น้ำหนักเพศผู้กับเพศเมียใกล้เคียงกันราว 3- 5 กิโลกรัม...ด้านสีขนไม่ระบุเฉพาะ แต่ปกติจะมีสีเทา สีเทาอมน้ำเงินเข้ม ดำ และสีน้ำเงินเข้ม 
 
                           ปัจจุบันน้องหมาพันธุ์นี้ นิยมเลี้ยงกันมากในประเทศแถบยุโรป เอเชีย และอาเซียน โดยเฉพาะในเมืองไทยเราเลี้ยงกันค่อนข้างมากทีเดียว อาจเพราะมันเป็นสุนัขร่าเริง สนุกสนาน มีความตื่นตัว สุดแสนฉลาด อดทนกล้าหาญ รักอิสระ เป็นหมานักวิ่งความเร็วสูง และเป็นสุนัขเฝ้าบ้านที่ดี...ทว่า ธรรมชาติของพวกมันประการหนึ่งก็คือ จะอ่อนไหวต่อเสียงที่ดัง ตกใจง่ายและขี้กลัวในบางจังหวะ 
 
                           ผู้ที่สนใจจะเลี้ยงมันไว้เป็นสมาชิกครอบครัว การดูแลไม่ยุ่งยากเลย เนื่องจากมันขนสั้นเกรียน ฉะนั้น ควรอาบน้ำ 2-3 สัปดาห์ต่อครั้ง ซึ่งการอาบน้ำควรใช้น้ำอุ่นจะดีที่สุด เพราะร่างกายของพวกมันเปราะบางมากกับอุณหภูมิที่หนาวเย็น ควรแปรงฟันเป็นประจำเพื่อป้องกันคราบหินปูนเกาะ ควรพาพวกมันออกไปเดินและวิ่งเล่นเป็นประจำทุกวันอย่างน้อยวันละครั้ง...
 
                           สำหรับผู้เลี้ยงมือใหม่ แม้พวกมันจะดูตัวเล็ก จริงๆ แล้วพวกมันแข็งแรงกว่าที่เห็น จนเมื่ออายุได้ปีเศษกระดูกของพวกมันจะเริ่มมีปัญหา ค่อยๆ เปราะบางลงบริเวณขาและหาง อย่างไรก็ตาม พวกมันจะแข็งแรงขึ้นหลัง 18 เดือนครับ! ทว่า ก็ต้องระวังเมื่ออายุมากขึ้น 
 
                           อีกทั้งพวกมันยังมีโรคที่เจ้าของ ผู้เลี้ยง จะต้องระมัดระวังเป็นพิเศษ เช่น โรคเกี่ยวกับข้อต่อ สะโพกเคลื่อน ต้อกระจก ลมบ้าหมู ประสาทด้านชา...เพื่อให้มันอยู่กับเราไปนานๆ ในฐานะสมาชิกของครอบครัว ดังนั้น จึงควรพาไปพบสัตวแพทย์อย่างสม่ำเสมอนะครับ!
 
 
 
 
 
---------------------