27ปีพันธุ์หมาบ้า!‘เพื่อน’ในความหมายของ‘ชาติ กอบจิตติ’ | คมชัดลึก

 

        วันที่ 5 กรกฎาคม ซึ่งตรงกับวันนี้ มีงานใหญ่ที่จะบอกเล่าถึงการเติบโตของวรรณกรรมเล่มสำคัญ ที่เดินทางมาครบวาระ 27 ปีเต็ม!

 

        “พันธุ์หมาบ้า” งานรักของ ชาติ กอบจิตติ คือนวนิยายที่ว่านั้น! ในวันสุนทรภู่ที่ผ่านมา ดิฉันมีโอกาสสัมภาษณ์ผู้เขียนเล่มนี้ ณ ริมกำแพงร้านสุนทรภู่ ร้านหนังสือนอกกระแสที่น่ารักของเมืองแกลง ขอไล่เรียงให้ทัศนากันคะ

 

“27 ปีพันธุ์หมาบ้า” เราเห็นอะไรหลายๆ อย่าง คนอ่านรุ่นเก่าก็ยังอ่านอยู่ ได้ข้อคิดและเป็นแรงบันดาลใจด้วย จนต่อยอดมาถึงคนรุ่นใหม่ อะไรที่ทำให้เล่มนี้คงอยู่ยาวนานขนาดนี้คะ

 

        อาจจะเป็นที่เนื้อหา ได้พูดถึงเรื่องเพื่อน คนที่มีเพื่อนอยู่ สมมติพูดถึงยุคหินยุคถ้ำก็ต้องมีเพื่อน มันเป็นเรื่องเกี่ยวกับมนุษย์

 

ทุกคนจะผ่านช่วงวัยนั้นมาหมด ที่มีเพื่อนแล้วจะดิบจะเถื่อนยังไงก็ได้ เหมือนเราซึ้งใจกันอยู่ แล้วตอนนั้นพี่เขียนอย่างมันมากๆ

 

        ใช่ มันก็เป็นช่วงจังหวะชีวิตของเรา เพราะเราเติบโตมาเป็นแบบนั้น

 

สังคมอาจจะเปลี่ยนไปคนละอย่าง แต่ความรู้สึกเพื่อนต่อเพื่อนก็ยังมีเหมือนเดิม

 

        เดี๋ยวนี้คนอาจจะไม่เป็นฮิปปี้เหมือนในสมัยก่อน อาจจะเป็นอะไรก็แล้วแต่ที่เค้าจะเป็น ยุคสมัยหรือว่าเพลงที่ฟังก็อาจจะเป็นเพลงของยุคนี้ แต่ความรักระหว่างเพื่อนด้วยกันมันมีอยู่ สิ่งที่น่าสังเกตก็คือ หนังสือนี้ไม่ได้รับรางวัล แต่ก็อยู่ได้ด้วยตัวของเขาเอง เด็กรุ่นใหม่ก็มาอ่าน

 

เหมือนว่าไม่ล้าสมัยเลย ยังขายได้พิมพ์ไม่รู้กี่ครั้งก็ยังเป็นที่นิยมอยู่

 

        อันนั้นเราไม่รู้ เราเขียน เราไม่รู้ คือเราคิดว่าเราอยากจะบอกสิ่งที่เราประสบ สิ่งที่เราได้รับจากเพื่อน เราไม่คิดว่าจะขายดิบขายดีอะไร

 

ล่าสุดเห็นว่าจะจัดงานใหญ่โต 27 ปีพันธุ์หมาบ้าด้วย

 

        ก็ไม่ได้ใหญ่โต ตอนแรกเคยจัด 20 ปีแล้ว กล้วย (ทิชากร ชาติอนันต์รองผู้จัดการ บริษัทเคล็ดไทย) บอก 25 ปี น่าจะจัดนะ เราจะจัด 25 ปีก็บังเอิญไปเจอลุงกำนัน เสร็จจากลุงกำนันก็ได้เจอคนอื่นอีก เพราะลุงกำนันได้พาคนมาอีก ตอนนี้สงบแล้ว ผ่านไป 2 ปี จนมาถึง 27 ปี แต่บังเอิญเราเชื่อว่า คนหนุ่มที่พีคที่สุดคืออายุ 27 ปี มันกำลังเต็มที่ของวัยนั้น พอ 28-29-30 ปี จะเริ่มสุขุมละ

 

จำเป็นไหมต้องลองทุกอย่าง คนที่เป็นหนุ่มนี่

 

        ไม่จำเป็น คนโง่นี่แหละที่ต้องลองทุกอย่าง แต่คนฉลาดไม่ต้องลองทุกอย่าง ผมโง่มาก่อนผมถึงพูดได้ (หัวเราะ)

 

มันไม่ใช่แค่อ่านในวรรณกรรมอย่างเดียว มีคนเอาไปทำหนัง ทำละครเวที พี่เคยคิดว่าวรรณกรรมเล่มนึง มันสามารถที่จะไปหลายๆ สื่อ และมีอิทธิพลต่อคนอีกมากมายขนาดนั้นไหม

 

        ถ้าเราพูดถึงว่าวรรณกรรม มันเป็นแค่ความคิดนะ แต่เสร็จแล้วจะไปแปลหรือไปทำอะไรก็ได้ บางทีอ่านหนังสือแล้วไปเขียนรูป หรือฟังเพลงแล้วมาเขียนหนังสือก็ยังได้ คือความคิดนั่นเอง ไม่ได้หมายความว่าเป็นหนังสือแล้วจะเป็นแบบนี้ตลอดไป

 

หนังสือเล่มนึงที่อยู่มาขนาดนี้ ไปพูดที่ไหน คนก็ยังมาขอลายเซ็น คนยังคุยถึงเล่มนี้อยู่ ในความรู้สึกของนักเขียนคนหนึ่ง รู้สึกอย่างไรกับสิ่งที่เราผลิตออกมาได้ยาวนานขนาดนี้

 

        ผมไม่ได้คิดอะไร ผมก็คิดว่าแก่ๆ ผมควรมีเงินใช้ (หัวเราะ) อ้าว จริงเปล่า เพราะคนมาซื้อหนังสือของเรา ถึงเวลาหนังสือก็ตอบแทนเรา

 

แต่ตอนนี้ไม่ได้เขียนหนังสืออย่างเดียว เห็นมีการขายเสื้อด้วยนี่

 

        ก็เป็นเรื่องธรรมดา ปัญหาของการใช้ชีวิต ยิ่งเราเป็นคนหาเช้ากินค่ำ คือต้องอย่าประมาท เราจะไปรู้ได้ไง วันหนึ่งหนังสืออาจจะขายไม่ได้ ถึงตอนนั้นเราแก่ตัวแล้ว เรากลับตัวไม่ทัน แล้วผมทำหลายอย่างนะ ผมทำนาปลูกข้าว ทำน้ำมันมะกอก ทำเสื้อ ว่างผมก็ทำเรื่อยเปื่อย แต่เขียนหนังสือนี่ทำเป็นประจำอยู่แล้ว

 

แต่ว่างานเขียนก็ไม่ได้มากมายเหมือนนักเขียนที่ต้องเร่งผลิตงานเป็นเครื่องจักร ของพี่นานๆ ผลิตที แต่ว่า แต่ละเล่มก็โดนใจคนอ่านตลอด อันนี้ส่วนตัวต้องมี timing ไหม ว่าต้องผลิตปีละกี่ครั้ง ปีละกี่เล่ม

 

        เมื่อก่อนเคยคิดนะว่าปีละเล่ม แต่พออายุมากขึ้น มันไม่ใช่แล้ว ผมไม่ได้ขี้เกียจนะ แต่สิ่งที่เราทำ เราทำให้มันดี ถ้าเราทำของดีมันจะอยู่นาน แต่พอเรามีของดี ประเด็นคือ เราจะเสนอของดีให้คนรู้จักได้อย่างไร ก็อยู่ที่เราจัดการ สมมุติเราทำของดีแต่เราขายไม่เป็น ก็ไม่มีประโยชน์

 

พี่ชาติมีวิธีคิดได้อย่างละเอียดมาก ไม่ว่าจะลงทุนทำอะไร หรือการเลือกเอารถไถมาขุดดินลอกคลองอย่างไร ยังต้องสรรหา วางแผนทุกอย่างในชีวิต

 

        ผมไม่ได้วางแผน ผมเป็นคนชอบคิด ศิลปะสูงสุดคือการใช้ชีวิต บางทีเรื่องพวกนี้ไม่ได้สำคัญ แต่เราจำต้องเรียนรู้ เพราะไม่มีคนมาทำให้เรา

 

ตอนนี้มีร้านขายเสื้อพันธุ์หมาบ้ากี่ร้านแล้ว

 

        มีสาขาอยู่ 8-9ร้าน แต่เป็นสาขานะ ผมไม่ได้ไปลงทุน ผมก็ผลิตไปป้อนเค้า บ้านที่โคราชเป็นกองบัญชาการ เป็นเฮดออฟฟิศ ออกแบบแล้วก็สกรีนส่งไปโรงงานที่กรุงเทพ ให้เขาผลิตให้เรา

 

ชีวิตแบบนี้คิดว่าโอเคหรือยัง สมบูรณ์แล้วหรือเปล่า ได้ทำในสิ่งที่เราอยากทำ ได้อยู่ในที่ที่เราอยากอยู่ด้วย

 

        ไม่เคยคิดว่าชีวิตจะสมบูรณ์หรือไม่สมบูรณ์นะ ผมคิดว่าเราทำอะไรได้เราก็ทำ วันนึงถ้ารู้สึกว่าเราเหนื่อยเราก็พักไม่ได้คิดอะไรไกล คิดว่าเราอยากทำ ตื่นเช้ามามีอะไรทำเราก็มีความสุข

 

มีพันธกิจ หรือพันธะสัญญาอะไรที่ต้องทำอีกไหม

 

        (นิ่งคิด) อย่างน้อยผมก็ไม่ได้เป็นหนี้นะ สมมติว่าตายวันนี้คืนนี้ ก็ไม่รู้สึกว่าเราต้องมาตามใช้หนี้ใคร ไม่ต้องมีคนมาด่าลับหลัง ถ้าเราไม่มีหนี้เสียงเราจะดัง แต่ถ้าเรามีหนี้ เจ้าหนี้มาเราก็ต้องเงียบ (หัวเราะ)

 

คนภายนอกมองพี่มีความสุขแล้ว พอแล้ว

 

        มนุษย์ไม่มีทางจะมีความสุข ถึงมีความสุข วันหนึ่งก็ต้องหาเรื่องทุกข์มาใส่ตัว

 

พี่ชาติชอบหาเรื่องใส่ตัวไหม

 

        ไม่มี มีแต่คนอื่นหาเรื่องมาให้ (หัวเราะ) บางเรื่องใครต่อใครก็หามาให้ แต่ถ้าเรารู้จักปิดเปิดได้ ปิดเปิดคือถ้าบางเรื่องเราไม่คิดก็คือไม่คิดเลย

 

อยากให้พูดถึง “พันธุ์หมาบ้า” ในฐานะที่มาจากเค้าโครงเรื่องจริงในชีวิตพี่ และในชีวิตเพื่อนพี่ด้วย บางคนก็ได้ล้มหายตายจากไปแล้ว อยากจะพูดถึงเรื่องนี้ ในวาระอันใกล้นี้หน่อย

 

        ผมออกจากบ้านมาตั้งแต่เด็ก อายุประมาน 11-12 แต่ไม่ได้หมายความว่าพ่อแม่ไม่ได้เลี้ยงดูนะ แต่มันจำเป็นชีวิต 10 กว่าขวบ คบเพื่อนมาเยอะ เราเป็นคนโชคดีที่มีเพื่อนดีๆ...

 

        ในหนังสือเล่มนี้จะพูดถึงสองเรื่อง คือความหมายของคำว่าเพื่อน และผู้ปกครองเลี้ยงลูกเลี้ยงเป็นหรือเปล่า บางทีไม่ได้มีปัญหาอะไร แต่ดันเลี้ยงทำให้มีปัญหา หลักใหญ่ๆ จะพูดถึงสองเรื่องนี้

 

สำหรับพี่ เพื่อนที่เราคิดว่าจริงใจ หรือไม่มีอะไรแอบแฝงเลย ไม่หวังผลประโยชน์ด้วย เพื่อนวัยไหนที่่คิดว่าดีที่สุด

 

        เพื่อนไม่มีวัย เพื่อนก็คือเพื่อน แต่สิ่งที่เพื่อนปฏิบัติเราจะรู้ว่านี่คือเพื่อนหรือไม่ใช่เพื่อน ในขณะเดียวกันจะเรียกร้องให้คนนี้เป็นเพื่อนคนนั้นเป็นเพื่อนเรา แต่ควรถามตัวเราเองก่อนว่า เราพร้อมเป็นเพื่อนกับเขาหรือเปล่า

 

ต่อไปจะมีงานใหม่ๆ เกี่ยวกับเรื่องเพื่อนอีกไหม

 

        ก็หมดแล้วนะ เอ้อ แต่จะมีงานวันที่ 5 กรกฎาคมนี้ละ จะพูดถึงเรื่องเพื่อนเลย เพื่อนในทัศนคติเรา จะหมายถึงอะไร ก็ลองไปฟังดู ในงานก็มีน้าทิวา มาร้องเพลง มีเป้ อารักษ์ด้วย มีอุ๋ย นนทรีย์ มาตีกลองยาว และมีเพื่อนมานั่งคุยกัน