
ตาเหินไหว ดอกหอมเย็น
29 ก.ค. 2552
หากใครขึ้นภูหรือดอยสูงกว่าระดับน้ำทะเลปานกลางราว 1,100 เมตรขึ้นไป โดยเฉพาะในช่วงหลังฤดูหราวราวเดือนกุมภาพันธ์-เมษายน จะพบ ตาเหินไหว หรือสะเหินตัวผู้ ออกดอกสีขาวส่งกลิ่นหอมเย็นทั้งวัน
เป็นพืชล้มลุก แต่มีอายุอยู่ได้หลาย จัดอยู่ในวงศ์ ZINGIBERACEAE ลำต้นและใบคล้ายต้นข่า แต่ใบกว้างกว่า ขึ้นเป็นกอ มีหัวใต้ดิน สูงราว 1 เมตร ลำต้นเรียวชุ่มน้ำ ชอบขึ้นตามพื้นดิน ซอกหิน คบไม้ใหญ่ นิยมปลูกเป็นไม้ประดับสวยงาม
ใบ เป็นใบเดี่ยว ออกเรียงสลับระนาบเดียว รูปทรงรีแกมขอบขนาน กว้าง 4-6 ซม.ยาว 18-30 ซม. ขอบใบเรียบปลายใบแหลม ผิวใบเกลี้ยงทั้งสองด้าน
ดอก ออกเป็นช่อที่ปลายยอด ลักษณะของช่อดอกเป็นหลอดยาว 4-7 ซม. ช่อดอกมีใบประดับซ้อนเหลือมกัน เวลาบานดอกสีขาวกลีบยาวราว 4-5 ซม.ปลายกลีบเว้าเป็น 3 แฉก เป็นดอกสมบูรณ์เพศ มีเกสรยื่นยาวเรียวเหนือดอก อับเรณูสีเหลืองอมส้ม ดอกเหี่ยวเฉา
การขยายพันธุ์ แยกหัวปลูก ชอบความชื้น แดดจัด
"นายสวีสอง"