
ปาหนัน ดอกหอมยามเย็น
07 ส.ค. 2552
เมื่อครั้งยังเป็นเด็ก พอจะเข้าหน้าร้อนราวเดือนมีนาคม-พฤษภาคม ช่วงเย็นแลมืดค่ำ มีกลิ่นหอมของดอก "ปาหนัน" ที่ขึ้นเองตามแนวตลิ่ง ใกล้ทะเลมาแตะจมูก ถ้าต้นตัวผู้ชาวบ้านเรียกว่า "ลำเจียก" ต้นตัวเมียเรียกว่า "เตยทะเล" แต่ชื่อ "ปาหนัน" เป็นภาษาอินโดนีเซีย ถ้าแต่ง
เป็นไม้พุ่มกึ่งยืนต้นขนาดเล็ก อยู่ในวงศ์ ANNONACEAE ตระกูลเดียวกันกับต้นเตย มีความสูง 4-5 เมตร ลำตัวตรง หรืออาจคดงอบาง หากถูกลมพัดแรงเมื่อต้นอย่างอ่อน เปลือกต้นเป็นปล่องเล็กๆรอยของใบร่วง สีเทา
ใบ เป็นใบเดี่ยวออกเรียงสลับทับซ้อนกันรอบกิ่งและจะกระจุกแน่นที่ปลายยอด รูปทรงเรียวยาว กว้าง 3-6 เซนติเมตร ยาวเป็น 1-3 เมตร ตรงกลางร่องยาว โคนใบมีกาบหุ้มกิ่ง ปลายใบแหลม ขอบใบและใต้ท้องใบมีหนามเป็นงอๆ แหลมคมมาก
ดอก ถ้าเป็นต้นตัวเมียออกดอกเป็นช่อกระจุกที่ปลายกิ่งและปลายยอด มีใบเลี้ยงหุ้มดูคล้ายหัวปลีเหมือนเตยหอม เวลาบานใบหุ้มจะแตกดอกสีขาวอมเหลืองส่วนมากจะบานตอนเย็นส่งกลิ่นหอมแรง
ผล รูปทรงกลมรีคล้ายผลสับปะรด แต่ต่อตาร่องลึกกว่า ผลอ่อนสีเขียว ผลแก่สีแดง เนื้อชุ่มน้ำ
การขยายพันธุ์ ใช้แยกหน่อ
"นายสวีสอง"