พระพุทโธวาท | คมชัดลึก

  ในบรรดาเหตุปัจจัยแห่งความสำเร็จ ความเจริญ และความสันติสุข อย่างมั่นคงในชีวิต กับเหตุปัจจัยให้บุคคลถึงความเสื่อม และ/หรือ ความล้มเหลวแห่งชีวิต และให้ต้องประสบกับความทุกข์เดือดร้อนทั้งหลายเหล่านั้น สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ผู้ทรงรู้แจ้ง ทรงเห็นแจ้งโลก  ผู้ทรงเป็นพระอรหันต์ ผู้ไกลจากกิเลสและบาปธรรมทั้งปวง ได้ตรัสสอน “หลักธรรม” คือข้อประพฤติปฏิบัติที่ดี กล่าวคือ ที่เป็นบุญกุศลควรแก่การปฏิบัติตาม เพื่อถึงความสำเร็จ - ความเจริญ และได้ถึงความสันติสุขในชีวิตอย่างถาวรมั่นคงได้ และได้ตรัสแสดงข้อประพฤติปฏิบัติที่ไม่ดี  กล่าวคือ ที่เป็นบาปอกุศลที่ไม่ควรปฏิบัติ เพื่อจะได้ไม่หลงดำเนินชีวิตไปสู่ความเสื่อมเป็นโทษและเป็นความทุกข์เดือดร้อนทั้งแก่ตนเองและทั้งแก่ผู้อื่นที่อยู่ร่วมกันในประเทศชาติและในสังคมโลก

  “พระพุทโธวาท” หรือเป็นที่เรียกกันทั่วไปว่า “พระโอวาทปาฎิโมกข์” ที่สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทรงแสดงแก่พระภิกษุอริยสาวกในวันเพ็ญเดือน ๓ และได้ทรงแสดงในที่ประชุมสงฆ์ในกาลต่อมาเป็นเวลาถึง ๒๐ ปี มีวัตถุประสงค์สำคัญเพื่อให้ผู้มีจิตศรัทธาในพระรัตนตรัยได้ศึกษาสัมมาปฏิบัติพระสัทธรรมคำสั่งสอนของพระองค์ ให้ดำเนินชีวิตไปแต่ในแนวทางที่ให้เกิดความเจริญและสันติสุขในชีวิต โดยมีเป้าหมายสูงสุด คือให้สามารถสลัดตนออกจากทุกข์ทั้งปวง และเพื่อทำพระนิพพานให้แจ้ง ดังที่พระอุปัชฌาย์อาจารย์ท่านได้แสดงแก่กุลบุตรผู้มาขอบรรพชาอุปสมบท ให้เข้าใจวัตถุประสงค์ แล้วให้เปล่งวาจาขอบรรพชาอุปสมบทต่อคณะสงฆ์ โดยมีพระอุปัชฌาย์เป็นประธานว่า

 “สพฺพทุกฺขนิสฺสรณนิพฺพานสจฺฉิกรณตฺถาย” ซึ่งมีความหมายว่า มาขอบวช “เพื่อสลัดตนออกจากทุกข์ทั้งปวง - เพื่อทำนิพพานให้แจ้ง”
          
"พระราชญาณวิสิฐ (หลวงป๋า)"