กรรมผู้กระทำปานาติปาต | คมชัดลึก

  หรือโดยความเห็น หรือสำคัญว่า แม้ตนเองจะเป็นผู้สั่งให้ฆ่า หรือเป็นผู้บังคับบัญชา หรือผู้ลงมือฆ่าก็ตาม ตนเองก็มิใช่เป็นต้นเหตุแต่เพราะพวกถูกฆ่าเหล่านั้นเป็นผู้ทำไม่ดีเอง เป็นต้น ดังนี้ ชื่อว่า “อเหตุกทิฐิ” และ/หรือ โดยความเห็น หรือสำคัญว่า ถึงตนเองได้เป็นผู้สั่ง หรือเป็นผู้บังคับบัญชา หรือ เป็นผู้ลงมือฆ่าเอง ก็ไม่มีผลเป็นโทษ หรือเป็นบาปอะไร ดังนี้เป็นต้น นี่ชื่อว่า “นัตถิกทิฐิ”

 ผู้กระทำปานาติปาต ได้แก่ ฆ่ามนุษย์หรือมวลชนด้วยกิริยาต่างๆ ด้วยความเห็นผิด เป็น “มิจฉาทิฐิ” อย่างใดอย่างหนึ่ง หรือหลายอย่างเหล่านี้ ย่อมเป็นบาปกรรมหนักยิ่งกว่า “อนันตริยกรรม” มีโอกาสได้รับผลกรรมหนักทันตาเห็นในภพชาตินี้มากยิ่ง เมื่อตายลงนอกจากจะไปเกิดเป็นสัตว์นรกในขุมต่างๆ ตามกรรม อาจถึงอเวจีมหานรกแล้ว ยังต้องไปเกิดเป็นสัตว์นรกโลกันต์รับกรรมหนักใน “โลกันตนรก” อยู่นอกจักรวาลอีก นานนับกัปนับกัลป์ไม่ถ้วนแม้พระพุทธญาณของพระพุทธเจ้าอันเห็นได้แจ้งชัดว่า

  กาลที่สัตว์นรกโลกันต์จะได้กลับมาเกิดเป็นมนุษย์อีกนั้นกำหนดไม่ได้แล้ว คือ ไม่เห็นโอกาสที่จะได้กลับมาเกิดเป็นมนุษย์อีกแม้จะได้เคยประกอบการบุญกุศลในระดับมนุษย์ธรรมไว้ในอดีตกาลแล้วก็ตาม จึงเป็นภัยในวัฏฏะที่น่าสะพรึงกลัวยิ่ง

 พราะเหตุนั้น สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าจึงตรัสให้งดเว้นเจตนาฆ่าสัตว์เสีย รวมทั้งการทุบตี  การทำร้ายหรือการทรมานให้ผู้อื่นบาดเจ็บ ทุกข์ร้อน หรือพิกลพิการ ก็ให้งดเว้นอีกด้วยเช่นกัน และได้ทรงสั่งสอนให้กระทำแต่คุณความดี เป็นกายสุจริต

 การบำเพ็ญแต่ความดีโดยการปฏิบัติดีต่อผู้อื่นด้วยเมตตาธรรม ตามพระบรมราโชวาทพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ว่า “ให้รู้รักรู้สามัคคี” กล่าวคือ ให้รู้จักผูกไมตรีดีต่อกัน ชีวิตของทั้งส่วนบุคคลและส่วนรวมของผู้ประพฤติปฏิบัติกายสุจริตนี้ ย่อมจะมีแต่ความสันติสุขร่มเย็น ตลอดกาลเป็นนิตย์ และมีมาในพระไตรปิฎก (ขุ. ธ. ๒๕/๒๔/๔๑) อีกว่า “สุขา  สงฺฆสฺส  สามคฺคี” หมายถึง “ความสามัคคีพร้อมเพรียงแห่งหมู่ นำสุขมาให้”
          
"พระราชญาณวิสิฐ (หลวงป๋า)"