"สุนทรภู่" เป็นกวีมากเมา ต้องดื่มเหล้าถึงประพันธ์ได้ดีจริงหรือ? | คมชัดลึก

วันที่ 26 มิถุนายน ของทุกปี ถือเป็น "วันสุนทรภู่" เพื่อเป็นการรำลึกถึงกวีคนสำคัญของไทย ผู้ซึ่งได้รับการยกย่องจาก "ยูเนสโก (UNESCO)" ว่ามีผลงานโดดเด่นด้านวรรณกรรม  หนึ่งในยอดนักประพันธ์กลอนระดับตำนานของสยามประเทศในยุคต้นกรุงรัตนโกสินทร์  ที่ได้รับการยกย่องว่าเป็น “กวีเอกของโลก” แล้ว  นอกจากความเพลิดเพลินเจริญหูเจริญตาไปกับความเพราะพริ้งของบทกลอนที่มีสัมผัสนอกสัมผัสในอันแพรวพราวราว ยังน่าจะได้เคยพบเนื้อหาที่เกี่ยวกับเรื่องความเจ้าชู้เสเพล  และเรื่องเหล้าๆ เบียร์ๆ อยู่ในบทกวีของสุนทรภู่อยู่แบบเนืองๆ  กระทั่งอาจทำให้ใครหลายคนอดคิดมิได้ว่า  นี่หรือคือตัวตนที่แท้จริงของสุนทรภู่

 

 

แม้ว่าจะเป็นเจ้าของบทกลอนอันไพเราะและขึ้นชื่อเรื่องความพิถีพิถันในการใช้ถ้อยคำ ในขณะเดียวกันผู้คนกลับพูดกันว่าอุปนิสัยของสุนทรภู่เป็นพวก "ขี้เมา" เพราะฤทธิ์จากสุราที่ช่วยให้ท่านแต่งกาพย์กลอนออกมาได้ยอดเยี่ยม จากเหตุการณ์ครั้งที่ท่านเคยติดคุกในคดีเมาเหล้า จนก่อการทะเลาะวิวาทถึงขั้นทำร้ายร่างกายญาติผู้ใหญ่ของแม่จัน (ภรรยาของสุนทรภู่คนที่ถูกพูดถึงในบทประพันธ์ นิราศพระบาท) จึงเป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้คนเข้าใจว่าสุนทรภู่เป็นคนขี้เมา บทประพันธ์อันไพเราะในนิราศภูเขาทอง ในตอนหนึ่งที่ว่า 

 

ถึงโรงเหล้าเตากลั่นควันโขมง   มีคันโพงผูกสายไว้ปลายเสา

โอ้บาปกรรมน้ำนรกเจียวอกเรา   ให้มัวเมาเหมือนหนึ่งบ้าเป็นน่าอาย

ทำบุญบวชกรวดน้ำขอสำเร็จ   สรรเพชญโพธิญาณประมาณหมาย

ถึงสุราพารอดไม่วอดวาย   ไม่ใกล้กรายแกล้งเมินก็เกินไป

ไม่เมาเหล้าแล้วแต่เรายังเมารัก   สุดจะหักห้ามจิตคิดไฉน

ถึงเมาเหล้าเช้าสายก็หายไป   แต่เมาใจนี้ประจำทุกค่ำคืน ฯ

 

ซึ่งเป็นอีกสาเหตุที่ทำให้หลายคนอนุมานกันอีกว่า สุนทรภู่ต้องดื่มเหล้าก่อนแต่งกลอนบทนี้เป็นแน่ หรือไม่ก็ต้องเกิดอาการอยากสุราตามนิสัยของผู้ติดสุรา อีกทั้งยังเกิดความเข้าใจผิดที่ว่า “สุนทรภู่จะต้องดื่มเหล้าจึงจะแต่งกลอนออกมาได้ไพเราะ” ขึ้นอีกประการหนึ่ง แต่ในนิราศของสุนทรภู่เองท่านก็ไม่เคยบอกว่า ท่านดื่มเหล้าแต่ประการ แม้ว่าในนิราศภูเขาทองท่านจะมีพูดถึงเหล้าแต่ก็ไม่ได้พิสูจน์ท่านเป็นคนขี้เมา 

 

 

อีกข้อมูลที่น่าสนใจจาก ครูทอม คำไทย ที่กล่าวว่า "สุนทรภู่ไม่ได้จะดื่มเหล้าอย่างเดียวเสียหน่อย ใน รำพันพิลาป ท่านเล่าถึงตอนบวชอยู่ที่วัดเทพธิดาราม เล่าว่าสภาพสถาปัตยกรรมเป็นอย่างไร บริเวณกุฏิเป็นอย่างไร มีต้นไม้อะไรอยู่ตรงไหนและนี่เองครับที่ทำให้รู้ว่าสุนทรภู่ชอบดื่มอะไรนอกจากเครื่องดื่มมึนเมา"

 

เห็นทับทิมริมกระฎีดอกยี่โถ   สะอื้นโอ้อาลัยจิตใจหาย

เห็นต้นชาหน้ากระไดใจเสียดาย   เคยแก้อายหลายครั้งประทังทน

ได้เก็บฉันวันละน้อยอร่อยรส   ด้วยยามอดอัตคัดแสนขัดสน

จะซื้อหาชาจีนทรัพย์สินจน   จะจากต้นชาให้อาลัยชา 

 

จะเห็นว่านอกจากเหล้าสุนทรภู่ก็ดื่มชาด้วยอาจเป็นเพราะขณะนั้นสุนทรภู่กำลังบวชอยู่ด้วยแต่บทกลอนข้างต้น สุนทรภู่ก็แต่งได้ไพเราะโดยไม่ได้ดื่มเหล้าสักนิดเลย ดังนั้นสามารถสรุปได้ว่า สุนทรภู่ไม่ต้องกินเหล้าก็ประพันธ์งานออกมาได้ไพเราะเช่นกัน เหล้าไม่ใช่ตัวช่วยหรือสิ่งจำเป็นสำหรับ กวีสี่แผ่นดิน อย่างสุนทรภู่ผลงานแต่อย่างใด