ฤดูหนาวกับฤดูฝน ฤดูไหนทำให้เหงาได้มากกว่า? | คมชัดลึก

เมื่อฝนฟ้าครึ้มเมฆสีเทาเข้าปกคลุมท้องฟ้า ก็เหมือนมีมวลเมฆสีหม่นเข้าปกคลุมจิตใจ บรรยากาศนี่แหละที่ทำให้เราอ่อนไหว ฤดูฝนและฤดูหนาว ทั้งสองฤดูมีศักยภาพในการกระตุ้นความเหงาได้ทั้ง 2 ฤดู ขึ้นอยู่กับบริบทและสถานที่ที่คนอาศัยอยู่

 

 

ฤดูหนาว อาจกระตุ้นความเหงาได้มากกว่าในบริบทของประเทศที่มีฤดูหนาวยาวนาน เพราะการขาดแสงแดดทำให้เกิดภาวะซึมเศร้าและส่งผลต่ออารมณ์โดยตรง

 

ฤดูฝน อาจส่งผลกระทบมากกว่าในบริบทเขตร้อน เนื่องจากผู้คนรู้สึกถูกตัดขาดจากการสังสรรค์ และเสียงฝนอาจเพิ่มความรู้สึกเหงาได้

 

 

 

 

แต่ในภาพรวม งานวิจัยชี้ว่า ฤดูหนาว มีแนวโน้มที่จะส่งผลกระทบต่ออารมณ์ในระยะยาวมากกว่าเนื่องจากการขาดแสงแดดและการลดลงของสารเซโรโทนิน

 

 

 

1. ฤดูหนาว: งานวิจัยพบว่าฤดูหนาวมักทำให้เกิด Seasonal Affective Disorder (SAD) ซึ่งเป็นภาวะซึมเศร้าจากการขาดแสงแดด เพราะแสงแดดมีบทบาทสำคัญในการสร้าง เซโรโทนิน ซึ่งเป็นสารสื่อประสาทที่ช่วยควบคุมอารมณ์ การขาดแสงทำให้ระดับเซโรโทนินลดลง ส่งผลให้เกิดความเศร้าและความเหงาได้ง่าย

 

2. ฤดูฝน: ความเปลี่ยวเหงาจากการถูกจำกัดการเคลื่อนไหว ฤดูฝนทำให้การเดินทางและกิจกรรมกลางแจ้งยากลำบาก ผู้คนจึงใช้เวลาในบ้านมากขึ้น ซึ่งอาจลดการพบปะสังสรรค์กับผู้อื่น

 

 

 

งานวิจัยพบว่า เสียงฝน สามารถกระตุ้นความรู้สึกเหงาและสะท้อนความเปล่าเปลี่ยว เนื่องจากเสียงฝนมักเชื่อมโยงกับความเงียบและความอ้างว้าง ความชื้นในอากาศ ยังมีผลให้ร่างกายอ่อนล้าและอารมณ์ลดต่ำลง ทำให้ความเหงาในฤดูฝนเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ  คงปฏิเสธไม่ได้ว่าอากาศมีผลต่ออารมณ์จริงๆ ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับว่าคุณชอบหรือไม่ชอบฤดูไหนด้วย

 

บางคนอาจจะชอบฤดูฝนมากจนไม่เคยเศร้าซึมเลย ในขณะที่บางคนไม่ชอบแดดร้อนที่ทำให้หงุดหงิดง่าย สิ่งที่จะให้เรามีอารมณ์ที่มั่นคงและเหมาะสมคือ วิธีคิดของเราและสังคมรอบตัว ถ้าเราออกไปเจอผู้คน หาความสนุกสนานให้ตัวเองด้วยการทำสิ่งที่เราชอบ ไม่ว่าจะฤดูไหน เราก็มีความสุขได้ ถ้ารู้สึกว่าอากาศส่งผลต่อใจเรามากเกินไป ลองเปลี่ยนไปทำอะไรใหม่ๆ หาสถานที่ที่เราเอ็นจอยดูนะ

 

 

 

 

ที่มา เพจคลินิกสุขภาพจิตนายแพทย์เจษฎา