ยาเสพติดกับผู้นำท้องถิ่น (1)
ยาเสพติดกับผู้นำท้องถิ่น (1) : เลียบค่าย โดย ทัศชยันต์ วาหะรักษ์ [email protected]
นานๆ ครั้งครับ...ที่ผมจะมีโอกาสกลับบ้านเกิดที่ จ.พังงา ครั้งล่าสุดใช้โอกาสวันหยุดยาวช่วงเทศกาลปีใหม่กลับไปเยี่ยมเยียนญาติสนิทมิตรสหาย ตามวิถีปกติของคนพลัดถิ่นที่รอนแรมจากบ้านมาเสี่ยงโชคอยู่ในสังคมเมืองหลวง ต้องทำกันในช่วงวันหยุดยาวๆ
กลับบ้านครั้งนี้รู้สึกไม่สบายใจครับ...เห็นสภาพสังคมแล้วอดเป็นห่วงถิ่นฐานไม่ได้โดยเฉพาะบรรดาเด็กและเยาวชนที่กำลังเจริญเติบโต รอวันจะมาแทนที่คนรุ่นเก่าๆ ที่นับวันก็ยิ่งล้มหายตายจากกันไป
สิ่งที่มีโอกาสได้รับรู้และพบเห็นคือปัญหาการแพร่ระบาดของยาเสพติดครับ ขณะนี้กำลังเป็นปัญหาอันหนักหน่วงที่บ่อนทำลายความสงบสุขภายในชุมชน
เด็กและเยาวชนในพื้นที่ ตกเป็นทาสของยาเสพติดเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว...เร็วจนน่าหวาดหวั่นพรั่นพรึง...ครับ
ถิ่นฐานบ้านเกิดของผมเป็นหมู่บ้านเล็กๆ ในตำบลขนาดใหญ่ ของอำเภอเมืองพังงาครับ สมัยที่ผมยังเป็นเด็กเคยอยู่กันอย่างสงบสุข
กระทั่งธุรกิจการทำปูดอง และบ่อเลี้ยงกุ้ง ย่างกรายเข้ามาในพื้นที่ ยาเสพติดโดยเฉพาะยาบ้า ก็แพร่ระบาดเข้ามาในพื้นที่ด้วย
แรกๆ ระบาดอยู่ในกลุ่ม ชาวประมงที่ออกทะเลจับปูมาขายให้แก่ผู้ประกอบการ และบรรดาลูกจ้างบ่อเลี้ยงกุ้งเพียงไม่กี่กลุ่ม ก่อนจะลุกลามแพร่ระบาดเข้าสู่กลุ่มวัยรุ่น แถมมีพัฒนาการอย่างต่อเนื่อง ปัจจุบันผู้เสพหลายคนกลายเป็นเด็กเดินยาไปแล้วโดยปริยาย
ชาวบ้านหลายคนให้ข้อมูลกับผมตรงกันครับ เอเย่นต์รายใหญ่ที่ชักใยเด็กและเยาวชนในพื้นที่ไม่ใช่ใครอื่นไกล
หน้าฉากสวมบทผู้นำท้องถิ่น แต่หลังฉากกลับค้ายาเสพติด โดยใช้ตำแหน่งหน้าที่เป็นเกราะให้รอดพ้นจากการถูกเพ่งเล็งจากเจ้าหน้าที่รัฐ
อดีตบุคคลผู้นี้เคยล้มละลายมาก่อน แต่ให้หลังเพียงไม่กี่ปีกลับรวยอู้ฟู่อย่างผิดสังเกต ทั้งๆ ที่ไม่ประจักว่าประกอบสัมมาอาชีพใดที่จะมีรายได้สูง
ทุกครั้งที่ทางการกวดขันปราบปรามยาเสพติด คนผู้นี้ก็มักมีแพะส่งให้เจ้าหน้าที่บ้านเมืองดำเนินคดีเสมอ แพะเหล่านี้ก็ไม่ใช่ใครหรอกครับ ก็เด็กเดินยาที่บุคคลผู้นี้เคยใช้งานทั้งนั้น
ผมอยากให้สำนักงานป้องกันและปราบปรามยาเสพติด ลองตรวจสอบเรื่องนี้อย่างเร่งด่วนครับ เพราะเท่าที่ผมทราบ เครือข่ายยาเสพติดกลุ่มนี้ไม่ธรรมดา!
ส่วนใครเป็นใครบ้างนั้น ผมขออนุญาตคุณผู้อ่านติดตามในครั้งหน้านะครับ...