คำถามถึง'คุก'
คำถามถึง'คุก' : เลียบค่าย โดย ชัยกร ใบเงิน
มีหลายฝ่ายตั้งข้อสังเกตว่า เหตุใดในคุก จึงมีอุปกรณ์สื่อสาร ยาเสพติด ใช้และจำหน่ายกันโดยตลอด
ทุกครั้งที่เจ้าหน้าที่ราชทัณฑ์และตำรวจประสานกำลังเข้าตรวจค้นแทบจะไม่เคยพลาดต้องพบโทรศัพท์มือถือ ยาเสพติด อาวุธ มากมาย
ล่าสุดนักโทษบางคนมีโทรศัพท์ไอโฟนใช้ ขนาดคนอยู่นอกคุกยังหาใช้กันลำบากเพราะแพง สนนราคาในคุกพุ่งจากหลักหมื่นในท้องตลาดปกติ ไปอยู่ที่ 2 แสนบาท แถมมีให้เช่าใช้ติดต่อกับโลกภายนอก ด้วยโปรแกรมที่โทรแล้วเห็นหน้าเห็นตากันได้ เรื่องจึงขยายไปถึงการเช่าเพื่อสำเร็จความใคร่กับสาวๆ นอกคุกเรียกว่าบริการสยิวสุดประทับใจ
ปัญหายาเสพติดจึงเกี่ยวโยงอยู่ในเรือนจำมิได้ขาดช่วง
เลยมีคำถามว่า นักโทษลักลอบนำเข้าไปได้อย่างไร เพราะปกติเรือนจำมีกำแพงสูง รั้วรอบขอบชิด รอบๆ เรือนจำยังเป็นพื้นที่เฉพาะ การเข้าไปใกล้หรือโยนอะไรเข้าไปจึงไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะบนกำแพงคุกก็มีเจ้าหน้าที่ยืนตรวจตราอยู่
ขณะที่ด้านในก็มีเจ้าหน้าที่คอยตรวจเข้มกับบรรดาญาติผู้ต้องขัง ที่นำอาหารหรือของฝากต่างๆ มาเยี่ยม
เรือนจำพยายามชี้แจงเสมอว่า กำลังไม่พออาจเล็ดลอดเข้าไปได้
พูดกันอย่างนี้ก็คงฟังขึ้น แต่ไม่ใช่ทุก 3-4 เดือนเข้าไปค้นกันก็พบเจอของพวกนี้
แสดงว่าทั้งโทรศัพท์มือถือ ยาเสพติด สิ่งผิดกฎหมาย อาวุธ หรือแม้แต่หนังสือโป๊ ก็เล็ดลอดเข้าไปได้ตลอดเวลา
มาตรการในการสกัดกั้นยาเสพติดเลยไร้ผล แม้แต่เรือนจำกลางเขาบิน จ.ราชบุรี ซึ่งเป็นเรือนจำความมั่นคงสูง ก็ยังใช้โทรศัพท์ได้แม้จะตัดสัญญาณก็ตามเนื่องจากบางจุดยังไม่ครอบคลุม
เลยมีเสียงเล็ดลอดออกมาว่าผู้คุมบางคนต้องรู้เห็นเป็นใจ
ประเด็นเจ้าหน้าที่เข้าไปเกี่ยวข้องกับขบวนการค้ายา ยังไม่มีใครพูดถึงอย่างจริงจัง เชื่อว่าถ้าคนในไม่รู้ การนำเข้าสิ่งของเหล่านี้ก็เป็นไปได้ยาก
อธิบดีกรมคุกก็เป็นตำรวจเก่า น่าจะนำวิธีการของตำรวจมาใช้บ้างง่ายๆ เช่น การวางสายข่าวเพราะเป็นไปไม่ได้เลยถ้านักโทษติดต่อสื่อสารแล้วไม่มีใครเห็น เพราะมีการตั้งข้อสังเกตว่า ผู้ต้องขังส่วนใหญ่ใช้โทรศัพท์ในเวลากลางคืนช่วงที่เรือนจำเลิกตัดสัญญาณเพื่อให้เจ้าหน้าที่ใช้
บนห้องขังก็มีนักโทษอยู่แออัดต้องมีใครสังเกตเห็นบ้าง หรือคนเป็นพันหาข่าวไม่ได้เลย
ลองเอาเรื่องนี้ไปนั่งคุยกันบ้างนะท่านเฉลิม อยู่บำรุง จะได้ไขข้อข้องใจว่า เรือนจำคือแดนสนธยาจริงหรือเปล่า!!