“ชีวิตติดน้ำ”...ที่แก่งหินเพิง | คมชัดลึก

         เราจะเห็น"เทอ"คอยเป็นผู้ช่วยให้เหล่าการ์ดและพี่ชาย เวลาเรือติดหินหรือมีเรือที่พลิกคว่ำ และจะทำหน้าที่ผู้ช่วยได้เป็นอย่างดี

        เราสังเกตเห็น"เทอ"คอยตามพี่ชายมาอย่างน้อยสองสามปี  "เทอ"เก่งน้ำ ว่ายน้ำเหมือนปลา ดำผุด ดำว่ายทั้งวัน หลายครั้งที่คอยดึงนักท่องเที่ยวที่มาล่องแก่งแล้วตกเรือเข้าฝั่งมาอย่างปลอดภัย

         บ้านของ"เทอ"อยู่อีกฝั่งน้ำ ในฤดูฝนของทุกๆ ปี จะไปโรงเรียนซึ่งอยู่อีกฝั่งน้ำนั้นได้ ต้องเอาเสื้อผ้า หนังสือเรียน ใส่ถุงพลาสติกมัดยางหนังสติ๊กให้แน่น ว่ายฝ่าความเชี่ยวของสายน้ำในฤดูน้ำหลากมายังอีกฝั่ง เพื่อไปโรงเรียน เป็นแบบนี้ทั้งเช้าและเย็นมาตั้งแต่"เทอ"เริ่มถึงวัยเรียน 

          คนถิ่นนั้นจึงไม่แปลกใจว่า ทำไม"เทอ"เก่งว่ายน้ำยิ่งนัก เด็กๆ ที่นี่หลายๆ คนต้องใช้ชีวิตอยู่กับน้ำ และก็คงจะเป็นแบบนี้

           ชื่อจริงของ “เทอ” คือ ด.ช.พิพัฒน์พล บุตรยะ เด็กนักเรียนชั้น ป. 5 โรงเรียนบ้านหนองแหน อำเภอนาดี จังหวัดปราจีนบุรี หรือที่เพื่อนๆ เรียกกว่า “แฟรงค์” แต่คนที่ไม่รู้จักชื่อ จะเรียกว่า “เทอ” 

          ในช่วงว่างในวันที่ตามพี่ชายซึ่งเป็นหน่วยกู้ภัยทางน้ำที่นี่ เด็กชาย"แฟรงค์"จะเดินขึ้นไปยังแก่งหินเพิง ระยะ 2.5 กม. เพื่อจับจองท่อนไม้ไผ่ที่ใช้ในการแบกหามเรือยางเพื่อขึ้นไปล่องแก่ง นำกลับลงมาข้างล่าง โดยล่องท่อนไม้ไผ่ลงมาตามลำน้ำไสใหญ่ เส้นทางเดียวกับที่ใช้ในการล่องแก่งเรือยาง เพื่อนำลงมาส่งให้กับเจ้าของตามรีสอร์ทต่างๆ ในราคาท่อนละยี่สิบบาท 

             โดยนำไม้ไผ่มามัดรวมกัน มัดละห้าท่อน ล่องตามลำน้ำ ใช้เวลาเกือบสองชั่วโมงจึงจะถึง ตรงไหนน้ำแรงก็จะปล่อยท่อนไม้ให้ไหลลงไปก่อนแล้วก็เดินบนก้อนหินตามลงไป เป็นการหารายได้ในช่วงวันหยุดของเด็กๆ ในพื้นที่ท่องเที่ยวเชิงผจญภัยในเขตอุทยานแห่งชาติเขาใหญ่ นามว่า “แก่งหินเพิง”

                เรื่องและภาพโดย - วสันต์ วณิชชากร