'สงสาร'เท่ากับ'ส่งเสริม' | คมชัดลึก

          พ่อค้าแม่ขายจำนวนมากรู้ดีว่าคนไทยเป็นชนชาติใจอ่อนขี้สงสาร จึงเกิดการค้าขายและวิธีการหาเงินที่หลากหลาย โดยใช้ความใจอ่อนขี้สงสารของคนไทยเป็นจุดสร้างรายได้ และหลายการค้าหลายบริการสามารถสร้างรายได้จำนวนมหาศาลจากความเป็นคนขี้สงสารของชาวไทย ที่เห็นได้ชัดเจนที่สุดก็คือธุรกิจที่ใกล้ชิดกับศาสนาทั้งหลายนั่นเอง

          รายได้บนความเชื่อที่ผสมผสานปนเปกันกับความใจอ่อนขี้สงสารเช่น การค้าจำพวกปล่อยนกปล่อยปลาทำบุญตามเทศกาลและตามวัดวาอาราม ผู้ซื้อหรือที่ถูกเรียกให้ฟังดูดีรื่นหูว่าผู้ทำบุญ ยอมจ่ายเงินจำนวนไม่น้อยเพราะมีศรัทธาเชื่อมั่นว่าเมื่อปล่อยชีวิตหนึ่งให้เป็นอิสระไปแล้วชีวิตของตนเองก็จะเป็นอิสระที่ไม่มีอุปสรรคใดๆ มาขวางกั้นได้ด้วย หรือบางความเชื่อก็คิดว่าเป็นการปล่อยเอาโรคร้ายหรือโชคร้ายออกไปจากตนเองเสียที แต่ในความเชื่อที่กล่าวมานั้นยังแฝงไว้ด้วยความสงสารต่อสิ่งมีชีวิตที่ตนเองได้ปลดปล่อยออกไปสู่อิสรภาพ

          บางคนซื้อของเล็กๆ น้อยๆ ทั้งที่ไม่มีความจำเป็นต้องใช้เช่น ดอกไม้, พวงมาลัย, พวงกุญแจ, ตุ๊กตา ฯลฯ แต่ซื้อด้วยความสงสารที่เห็นคนขายเป็นเด็กตัวเล็กๆ หรือซื้อเพราะเห็นคนขายเอาป้ายมาคล้องคอบอกว่าตนเองเป็นใบ้ไม่สามารถพูดได้ ในท่วงทำนองเดียวกันนี้ก็ไม่ต่างไปจากการซื้อกล้วยอ้อยเพื่อเลี้ยงช้างที่ถูกคนจูงเดินเร่ร่อนตามท้องถนนนั่นเอง     

          เมื่อมีผู้ซื้อที่ยอมจ่ายเงินเพียงเพราะเกิดความรู้สึกสงสาร แน่นอนย่อมมีผู้ที่เห็นช่องทางและพยายามคิดค้นหาเงินจากความสงสารดังกล่าว จนถึงขั้นที่เป็นผู้สร้างให้ความรู้สึกสงสารเกิดขึ้นตามกลยุทธ์ที่ได้กระทำขึ้นมาอย่างจงใจ เช่น การเช่าเด็กตัวเล็กๆ ให้ออกมาเดินขายดอกไม้และพวงมาลัยตามสะพานลอย ออกมาเดินขอสตางค์ตามทางแยก หรือแม้แต่เดินถือผ้าหรือไม้ทำความสะอาดกระจกรถเพื่อขอเงินโดยอ้อมต่อผู้ขับรถ

          ที่แย่ที่สุดคือถึงขั้นมีการลักขโมยเด็กเพื่อเอามาใช้เป็นเครื่องมือหาเงิน ด้วยวิธีการหาผู้หญิงสักคนหนึ่งมาเดินอุ้มหรือจูงเด็ก และแบมือขอเงินจากคนที่เกิดความรู้สึกสงสาร เด็กที่แสดงตนได้ไม่สมบทบาทพอที่คนผ่านไปมาจะเกิดความสงสาร ก็จะต้องได้รับการลงโทษทั้งจากการให้อดอาหาร, ทุบตี ต่างๆ นานา  

          และหากวิธีการต่างๆ ที่กล่าวมายังไม่สามารถสร้างแรงจูงใจให้เกิดความสงสารได้เพียงพอ บางครั้งก็ต้องถึงขั้นสร้างความสงสารให้เกิดขึ้นมาด้วยการทำความพิกลพิการให้เกิดกับเด็ก ข่าวการจับเด็กไปตัดอวัยวะแขนขาเพื่อเอามาเร่ขอทานจึงเกิดขึ้นบ่อยมาก ความสงสารของคนที่เป็นผู้ให้จึงกลายเป็นเครื่องมือที่ย้อนกลับมาทำร้ายอีกหลายชีวิตที่ถูกทำให้เกิดความรู้สึกดังกล่าว

          ความรู้สึกเมตตาสงสารต่อผู้อื่นเป็นความดีที่เกิดขึ้นในใจของคน แต่การแสดงความเมตตาสงสารต่อผู้อื่นต้องตั้งอยู่บนฐานของความพอดี ต้องไม่ทำให้ความรู้สึกสงสารนั้นไปก่อให้เกิดการทำร้ายชีวิตอื่นต่อไป เช่นมีการไปกวาดจับนก, ปลาไหล, เต่า ฯลฯ มากักขังเพื่อรอกำไรจากความสงสาร หรือมีการไปลักขโมยเด็กมาทำการทารุณด้วยวิธีการต่างๆ เพื่อสร้างความสงสารแปรเปลี่ยนเป็นเม็ดเงินรายได้ 

          รวมถึงธุรกิจที่ใช้ศรัทธาแห่งศาสนามาบังหน้า เช่นการเช่ารถปิกอัพแล้วบรรทุกก้อนหินกลมๆ ไว้ท้ายรถ มีพระจริงหรือพระปลอมก็ไม่อาจจะรู้ได้นั่งประพรมน้ำมนต์ เร่ไปตามแหล่งชุมชนหรือย่านตลาดการค้า เพื่อหารายได้จากแรงศรัทธาของคนที่เชื่อว่าการทำบุญกับลูกนิมิตคือบุญอันยิ่งใหญ่ รายได้จากศรัทธาและความสงสารเหล่านี้ล้วนทำให้เกิดปัญหาตามมามากมาย เราจงมาร่วมมือร่วมใจกันตัดตอนวงจรที่หากินบนความล่อแหลมเช่นนี้ ด้วยการงดบริจาคหรือซื้อหาเพราะศรัทธาและสงสารในลักษณะนี้กันเถิดครับ

 

 

----------

(หมายเหตุ : ขมน้ำตาล หวานบอระเพ็ด : สงสาร เท่ากับ ส่งเสริม : โดย ... พัฒนเดช อาสาสรรพกิจ)

----------