"พิมรี่พาย" โอนสามแสน ช่วยลูกน้องที่กำลังจะถูกตัดขา ถ้าเงินมันซื้อชีวิตคนได้ ก็จะซื้อ (มีคลิป) | คมชัดลึก

เรียกได้ว่า ไม่รู้จักไม่ได้แล้ว สำหรับ “พิมรี่พาย” หรือ พิมพ์พรรณ สรัลรัชญ์ แม่ค้าออนไลน์ลีลาการขายสุดแซ่บ ที่มัดใจลูกค้าได้อย่างดี ทำรายได้เป็นกอบเป็นกำร่ำรวยมหาศาล แต่เธอไม่เคยลืมที่จะกตัญญูต่อผู้มีพระคุณทุกคน และเป็นคนที่มีจิตใจเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ต่อคนในสังคมเป็นอย่างมาก ล่าสุดมีเรื่องราวสุดซึ้งใจเมื่อ พิมรี่พาย ควักเงิน 3 แสน โอนให้ลูกน้องที่กำลังจะพิการโดนตัดขา จากอุบัติเหตุรถชน  ถ้าเงินมันซื้อชีวิตคนได้ ก็จะซื้อ

โด่ง : ผมชื่อ โด่งทำงานอยู่บริษัทพิมรี่พาย ทำหน้าที่เด็กเดินออเดอร์ กรอกพริก ดูแลความสะอาดในโกดัง ตอนนั้นยังไม่รู้จักเจ๊ กดดันเครียด 

พิมรี่พาย :  โด่งเป็นตัวแถม ตัวฟรี ช่วยงานเราทุกอย่าง ที่จะช่วยได้ 

โด่ง : ตอนนั้นเราไปทำงานช่วงเช้าขับรถไปที่โกดัง ทำของตก เลยไปเอาพอขี่ไปสักพัก เจอรถกระบะมาตัดหน้า 
ตอนนั้นเราหลับไปเลย รู้ตัวอีกทีอยู่ที่โรงพยาบาล ตื่นขึ้นมาโดนใส่เหล็ก มีเหล็กเสียบขา 

พิมรี่พาย :  สภาพที่เห็น มันนอนขาขึ้นฟ้า หมอบอกไม่เกิน 1 สัปดาห์ กระดูกสมานไม่ได้แตกละเอียด  เราก็ตกใจ จะพิการใช่มั้ย เราถามโด่ง จะแก้ยังไง ทำไมไม่บอกเจ๊  โด่งมันก็บอกว่าเกรงใจเรา หมอบอกต้องส่งเคสไปรักษารพ.รัฐ แต่ต้องต่อคิว ประมาณเดือน และไม่ทันกระดูกที่จะสมานแต่ต้องรักษาเอกชนเลย ค่าใช้จ่าย 4 แสน ตอนที่จะโอนเงินคิดคำเดียว มันคุ้มมั้ย แต่มีส่วนหนึ่งในความคิดว่า เงินเนี่ยถ้ามันซื้อชีวิตคนได้ก็จะซื้อ เพราะมันมีค่ามากจริงๆไหนจะลูก ไหนจะครอบครัวมันอีกที่จะดูแล

โด่ง : หมอบอกว่ากำลังหาโรงพยาบาลที่ดีที่สุดที่จะรีบผ่าตัด ได้เจอเจ๊ ซึ้งใจมากๆจริง เจ๊ไม่รังเกียจผมเลยไม่มองว่าเราเป็นคนต้อยต่ำ และเราเครียดมาก เงินก็ไม่มี ทำงานกับเจ๊ไม่ถึงปีเลย ตอนนั้นคิดว่าไม่มีใครช่วยแล้ว แต่เจ๊ยื่นมือมาช่วย เหมือนเราได้เกิดใหม่อีกครั้ง

พิมรี่พาย : โด่งหายไป 3 เดือน กลับมาอีกทีนึงเราก็ลืมเรื่องนี้ไปแล้ว และวันหนึ่ง เราได้ยินเสียงเจ๊หวัดดีครับ โด่งจะนั่งอยู่ข้างล่างคอยเก็บกวาดของ แต่เราตกใจเอ้าาาา ยังอยู่หรอ แต่รอยยิ้มของมัน ทำให้เรารู้สึกว่า เงิน 3 แสนมันคุ้มมาก คือโมเม้นที่เรารู้สึกคือ เหมือนมันจะบอกว่า เหมือนตายแล้วเกิดใหม่ เราชุ่มชื่นหัวใจ ว่าไอ้โด่งเรากลับมา  ถ้าสมมุติว่าไม่มีเงินจริงๆ ก็ต้องไปขอยืม ไปหามา โอกาสที่ไอ้โด่งอยู่ ทำให้คน 3-4 คนได้มีชีวิตต่อ ไหนจะเมีย พ่อ แม่ ลูก  ถ้ามันตาย พวกเขาจะอยู่ยังไง ที่ตัดสินใจช่วย เพราะพิมอยู่ได้เพราะลูกน้อง เกิดอะไรขึ้นมาลูกน้องรับผิดชอบให้ คนทำงานจริงๆต้องให้เครดิตลูกน้อง นั่งได้ทุกวันนี้เพราะลูกน้อง ความในใจที่จะบอกคือโด่งต้องขอบคุณลูกค้า เพราะมันไม่ใช่เงินเจ๊ เงินลูกค้า ลำพังเจ๊ไม่ได้มีเงินขนาดนั้นที่เจ๊จุนเจือบริษัทได้ เป็นเงินของลูกค้าทั้งนั้น 

โด่ง : ผมรักเจ๊มาก เจ๊เป็นเหมือนพี่คนหนึ่งเลย ถึงแม่เจ๊จะท้อจะล้า ไม่เคยบ่นเลย สู้อย่างเดียว ไม่เคยเจอมุมเจ๊อ่อนแอเลย  ถ้าไม่มีเจ๊ผมคงขาขาดไปแล้ว