หวิดดับซ้ำรอย หนุ่มใหญ่เดินหลงป่าทั้งคืน ก่อนซมซานออกมาขอความช่วยเหลือ | คมชัดลึก

8 ส.ค. 2567 ผู้สื่อข่าวรายงานว่าเมื่อช่วงเย็นของวันที่ 7 ส.ค.2567 ที่ผ่านมา ชาวบ้านพร้อมด้วยอาสากู้ภัยร่วมกตัญญูท่าพล ได้ออกค้นหา นายมานาท (สงวนนามสกุล) อายุ 50 ปี ที่อยู่หมู่ 10 ต.บุ่งคล้า อ.หล่มสัก จ.เพชรบูรณ์ ที่มาหาเห็ดเพียงคนเดียว บริเวณป่าชุมชนบ้านจะวะสิต ต.ริมสีม่วง อ.เขาค้อ จ.เพชรบูรณ์ โดยออกมาตั้งแต่เช้ามืดของวันที่ 7 ส.ค. 2567

โดยญาติสงสัยว่า น่าจะหลงป่า เพราะออกช่วยกันออกตามหารอบแรกในช่วงบ่ายถึงเย็น แต่ก็ยังไม่พบจึงได้ไปแจ้งเจ้าหน้าที่ปกครอง และอาสามูลนิธิร่วมกตัญญูออกค้นหา โดยเจ้าหน้าที่ได้แบ่งกำลังออกเป็น 3 กลุ่ม

จากนั้นได้ช่วยกันค้นหา กระทั่งถึงเวลา 23.00 น. ก็ยังไม่พบ จึงได้ยกเลิกการค้นหาเนื่องจากเกรงว่าจะเป็นอันตรายแก่ผู้ค้นหา และนัดหมายกันค้นหาอีกครั้งในช่วงเช้า วันนี้ (8 ส.ค.2567) ขณะที่ญาติและอาสามูลนิธิร่วมกตัญญู กำลังทะยอยเดินทางมารวมตัวกันที่ฐานลำปางหลวง เพื่อที่จะออกค้นหานั้น ได้มีชาวบ้านอำเภอเขาค้อ ขับรถนำตัวนายมานาท มาส่ง

โดยนายมานาท ที่อยู่ในชุดเสื้อแขนยาวสีส้ม กางเกงสีน้ำตาล รองเท้าบูท อยู่ในลักษณะท่าทางอิดโรย อ่อนเพลียอย่างเห็นได้ชัด เมื่อญาติๆ เห็นดังนั้นจึงได้รีบเข้าไปหา หาน้ำและข้าวให้กิน จนนายมานาทอาการดีขึ้น สามารถพูดคุยได้ เจ้าตัวเปิดเผยว่า ตนขี่รถจักรยานยนต์ออกมาหาเห็ดเพียงคนเดียว ตั้งแต่ช่วงเช้ามืดของวันที่ 7 ส.ค.2567 และได้จอดจักรยานยนต์ไว้บริเวณลานฐานลำปางหลวง

 จากนั้นก็เดินเข้าไปหาเห็ดและหน่อไม้ กระทั่งบ่ายจึงจะกลับแต่กลับไม่ถูก ได้หักกิ่งไม้ไว้เป็นสัญญาลักษณ์ แต่ก็เดินวนกลับมาที่เดิมทุกครั้ง จึงรู้ตัวว่าหลงป่าอย่างแน่นอน ตะโกนร้องเรียกก็ไม่มีใครขานรับ กระทั่งค่ำ ตนไม่กล้าเดินไปไหนเพราะกลัวสัตว์ป่าจะทำร้าย จึงได้นั่งพิงอยู่กับต้นไม้ใหญ่

จากนั้นก็หักกิ่งไม้มาพัดไม่ให้ยุงกัด เพราะยุงเยอะมาก นั่งพัดอยู่ทั้งคืน ไม่ได้นอนเลย และมารู้ทีหลังว่า เมื่อคืนมีคนออกตามหาถึงเวลา 5 ทุ่ม ตนไม่ได้ยินเสียงเรียกหรือเห็นแสงไฟเลย ไม่รู้เป็นเพราะอะไร

กระทั่งรุ่งเช้า ตนตัดสินใจเดินอีกครั้งและสังเกตจากรอยเท้าของนายพรานที่มาล่าหมูป่า รวมทั้งรอยเท้าของคนหาของป่า เดินอยู่ประมาณ 2-3 ชั่วโมง สังเกตเห็นปลายยอดของเสาไฟฟ้าแรงสูง จึงได้เดินดิ่งไปหา และออกมาเจอถนนและมีชาวบ้านผ่านมาเห็น ซึ่งเป็นชาวบ้านที่ช่วยค้นหาตนเมื่อวานนี้ จึงจำรูปพรรณสัณฐานได้ได้นำมาส่งยังจุดฐานลำปางหลวง

นายมานาท เปิดเผยอีกว่าช่วงเดินอยู่ในป่านั้น ตนหิวมากเพราะไม่ได้ห่อข้าวไปด้วย มีเพียงน้ำ 2 ขวดก็ดื่มจนหมดแล้ว จึงได้ใช้เสื้อกรองน้ำจากลำคลองใส่ขวดดื่มประทังความหิว ส่วนเห็ดกับหน่อไม้ได้เททิ้งก่อนหน้านั้นแล้ว ทีแรกตนคิดว่าไม่รอดแน่ๆ จึงได้หยิบก้อนดินขึ้นมาปั้น 3-4 ก้อน พร้อมกับยกมือไหว้อธิฐานต่อแม่พระธรณีว่า ขอให้ช่วยตนมีชีวิตรอดกลับไปด้วย และจะทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้

จากนั้นก็นำก้อนดินใส่กระเป๋าเสื้อ จนกระทั่งเดินออกมาเจอถนน ตนรู้สึกดีใจมาก เข็ดแล้วไม่กล้ามาหาเห็ดและหน่อไม้ในพื้นที่นี้อีกแล้ว ผู้สื่อข่าวรายงานว่า สำหรับพื้นที่ป่าชุมชนจะวะสิต มักจะมีชาวบ้านท้องถิ่นและต่างถิ่นมาหาเห็ดเป็นจำนวนมากในแต่ละปี โดยเฉพาะช่วงเดือนสิงหาคม - ตุลาคม จะเป็นช่วงที่เห็ดและหน่อไม้ออกเป็นจำนวนมาก และก็มีเหตุการณ์คนหลงป่าเป็นประจำ

โดยเมื่อเดือนกันยายน 2566 ที่ผ่านมา ได้มีชาวบ้านต่างตำบลมาหาเห็ด และเกิดพลัดหลงกับกลุ่มทำให้ต้องระดมกำลังค้นหาถึง 9 วัน ก่อนที่จะพบกลายเป็นศพห่างจากจุดพบครั้งสุดท้าย นับ 10 กิโลเมตร และเมื่อ 25 ก.ค.2567 ที่ผ่านมา ก็ได้มีชาวบ้านต่างตำบลออกมาหาเห็ด และเกิดพลัดหลงกับเพื่อนๆ แต่โชคดีที่ญาติช่วยกันตามหาจนเจอ