ตลาดสายลมจอย สะอื้น เจ้าของร้านขุดของขายทั้งโคลน ยอมลดราคาดีกว่าทิ้ง
ซบเซา พ่อค้า แม่ค้า ตลาดสายลมจอยสะอื้น โคลนถมสินค้า จำใจขายลดราคา ขุดขายทั้งโคลน จ่ายค่าจ้าง ดีกว่าปล่อยทิ้ง
23 ก.ย.2567 ที่ตลาดสายลมจอย เจ้าหน้าที่การไฟฟ้าแม่เมาะยังคงนำเครื่องจักรเข้าเคลียร์พื้นที่ถนนสายกลางตลาด เพื่อเปิดพื้นที่ตลาด ขณะเดียวกัน ร้านค้าหลายร้าน เกินครึ่งปิดเงียบสนิทไม่มีเจ้าของร้านเข้ามาดู หรือขุดเอาสินค้าไปขาย ปล่อยทิ้งจมโคลน และมีเพียงไม่กี่ร้าน ที่เอาคนงานเร่งเก็บดินโคลนออกจากร้าน
ขณะเดียวกันมีเจ้าของร้าน 2 สามีภรรยาตัวเปื้อนเลอะโคลน เมียขายผ้าเลอะโคลนขายทั้งน้ำโคลน ใส่ถุงให้ลูกค้า ทางลูกค้าเห็นใจก็ซื้อไปทั้งน้ำโคลน ซึ่งขายทางลงด้านข้าง ทางเชื่อมต่อหว่างตลาดดอยเวา และตลาดสายลมจอย
นางสกุล ดอนบุญ เป็นแม่ค้าขายผ้าห่ม ผ้าเช็ดตัว ผ้าเช็ดเท้า ขณะที่มีคนมุงซื้อสินค้าเปียกน้ำโคลนของเธอ ได้เผยว่า สินค้าทั้งหมดที่เอามาวางขาย ต้องขุดในโคลนมาขายทุกชิ้น วันหนึ่งขุดได้เท่าไรก็ขายเท่านั้น ขายปกติราคา 100-200 ตอนนี้ลดเหลือชิ้น 10-20-50 บาท ขุดได้อะไรขึ้นมาก็ขายสินค้านั้น ทำให้แม่ค้าปวดแขนไปตามๆกัน ขายไปด้วยต้องปิดเอาน้ำออกให้ลูกค้าไปด้วย ส่งสารลูกค้าไม่งั้นมันหนัก ขุดสินค้าในร้านมาขาย 5 วัน จนถึงวันนี้ยังไม่เสร็จ
ด้าน นายนิมิตร ดอนบุญมา (สามี) ซึ่งก็อยู่ในร้านตลาดสายลมจอย อยู่บ้านบริเวณในซอย กำลังขุดเอาผ้าจากกองโคลน ร่วมกับคนงาน ช่วยกันนำใส่ถุงส่งไปให้นางสกุล ที่กำลังขายทางลงข้างตลาดดอยเวา พบว่าบริเวณในร้านนายนิมิตร ในร้านมีแต่โคลน และข้างร้านที่เช้าอีกหลายห้องสินค้าจมอยู่ในดินโคลนทั้งหมด (ร้านติดกับลำน้ำสาย) มีคนงานเปิดประตูร้านไม่ได้ ต้องปีนขึ้นไปหลังค้า นำสินค้าโยนออกมาจากหลังคาร้าน คนงานเอาผ้ายัดใส่ถุงเดินลุยโคลนไปให้นางสกุล (เมีย) ขาย ซึ่งก็พยายามขุดเอาออกมาตลอดทั้งวัน เล่นเอาจนหมดแรง
นายนิมิตร เผยว่า พยามนำสินค้าออกมาขายลดราคาให้หมด เพื่อได้เอาเงินมาจ้างค่าแรงคนงาน ที่มาช่วยขนผ้าในดินโคลนออก ดีกว่าปล่อยเน่าเสียอยู่ในร้านหรือทิ้งไว้ ไหนๆก็เก็บทำความสะอาดร้านอยู่แล้ว นำสินค้าไปขายเอาเงินมาจ้างค่าแรงคนงาน ดีกว่าปล่อยทิ้งไว้แล้วมาเก็บที่หลังก็จ้างคนงานอยู่ดี เหมือนจ้างมาทำความสะอาดร้าน
ขณะเดียวกันร้านในตลาดสายลมจอยบางร้าน เอาผ้ามาซักเพียงหมาดๆเอาโคลนออกเพียงเล็กน้อย พอให้ดูดี เพื่อจะให้ลูกค้าซื้อ บางร้านที่พอมีกำลังสายป่านยาวจ้างคนงานคนละ 500 วันละ 10 คน คิดเป็นตัวเงินเฉลี่ยวันละ 10,000 บาท
นอกจากนี้ มีรายงานเพิ่มเติมว่า มีร้านค้าประเภทเครื่องใช้ไฟฟ้าในตลาดสายลมจอย ท้อใจปล่อยทิ้งร้างไม่เอาสิ้นค้าเลิกเก็บเลิกเช่าไปเลย เนื่องจากการเก็บกู้สินค้าในร้าน คิดเป็นตัวเลขค่าจ้างแรงงานคิดเป็นหมื่นหลักแสน อีกทั้งสินค้าไม่สามารถนำมาซ่อมแซมได้จึงทิ้งทั้งหมดปล่อยจมกองดินโคลน สภาพร้านค้าที่อยู่ในซอย จมกองดินโคลนใกล้ถึงชั้นหนึ่งของตังอาคาร
