ไม่ท้อ “น้องตอง” เด็กแกร่ง ดูแล แม่-พี่ ป่วยจิตเวช เดินเท้าไปเรียนเกือบ 1 กม. | คมชัดลึก

10 ต.ค. 2567 ผู้สื่อข่าวเดินทางไปยังบ้านหลังหนึ่ง ในหมู่บ้านท่าคูณ ต.โกสัมพี อ.โกสัมพีนคร จ.กำแพงเพชร หลังทราบจากชาวบ้านในพื้นที่ว่าเจ้าของบ้านหลังดังกล่าวเป็นผู้ที่มีฐานะยากจนอาศัยอยู่ด้วยกัน 4 คนมี 2 คนป่วยจิตเวชได้รับเบี้ยคนพิการจากทางราชการ ส่วนผู้ที่เป็นเจ้าของบ้าน และหลานสาวอีกคนมีสภาพปกติดี มีรายได้จากการออกไปรับจ้างทั่วไป โดยเฉพาะนางสาวหนึ่งฤทัย เอี่ยมอ่ำ หรือ“น้องตอง” นั้นกำลังเรียนอยู่ ในระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่3 ซึ่งเป็นเด็กที่มีผลการเรียนดีมากแต่ด้วยความที่มีฐานะยากจนกลัวอนาคตจะไปไม่ถึงฝั่ง 

 

เมื่อผู้สื่อข่าวเดินทางไปถึงพบว่าบ้านหลังดังกล่าวเป็นบ้านหลังเล็ก ชั้นเดียว สภาพไม่คงทนถาวร หลังคาและฝาบ้านบางส่วนมุงสังกะสี ทั้ง 4 ชีวิตกำลังนั่งรับประทานอาหารกันอยู่ภายในบ้าน บนโต๊ะอาหารมีเพียงจานปลาทูเค็ม ซึ่งถูกรับประทานไปแล้วบางส่วนประมาณ 3 ตัว รวมไปถึงกล่องใส่มะละกอสุกวางอยู่บนโต๊ะเท่านั้น ทั้งครอบครัวนั่งรับประทานกันอย่างเอร็ดอร่อย โดยการกินข้าวกับปลาทูเค็มแกล้มกับมะละกอสุก ทราบภายหลังว่าครอบครัวนี้ในทุกๆวันก็จะกินอาหารประมาณนี้ 

 

ในเวลาต่อมาผู้สื่อข่าวได้พูดคุยกับ นางสาวหนึ่งฤทัย หรือ“น้องตอง” อายุ 16 ปีซึ่งกำลังศึกษาอยู่ชั้นมัธยมปีที่ 3 โรงเรียนอนุบาลโกสัมพีนคร (บ้านท่าคูณ) มีผู้เป็นแม่แม่คือนางชลอ รักษาธิกรณ์ อายุ 54 ปี ซึ่งมีอาการป่วยจิตเวช และตนมีพี่น้องอยู่ 3 คน โดยพี่สาวคนโตผู้เป็นพ่อได้นำไปอยู่ด้วยหลังจากเลิกรากับแม่ของตนไปตั้งแต่ตนเองยังเรียนอยู่ชั้นอนุบาล 

 

ส่วนพี่สาวอีกคนที่อาศัยอยู่ด้วยกันนี้คือ นางสาวน้ำฝน อายุ 30 ปีก็มีอาการป่วยจิตเวชเช่นเดียวกัน ส่วนบ้านหลังที่ตนอาศัยอยู่นี้เป็นบ้านของนางอุษณีย์ มีศักดิ์เป็นป้าของตนและบ้านที่อาศัยอยู่ก็ไม่ใช่บ้านของตนเอง เป็นบ้านของป้าซึ่งตนพร้อมด้วย แม่และพี่สาวได้อาศัยอยู่ที่บ้านของป้ามาตั้งแต่ตอนยังเล็ก จนถึงปัจจุบัน

 

สำหรับเงินรายได้ของตน หลังเลิกเรียนหรือวันหยุดจะออกหารับจ้างไปตามสถานที่ต่างๆ ซึ่งเป็นงานที่พอจะทำได้ เพื่อนำเงินมาเป็นค่าใช้จ่ายในการไปเรียนหนังสือที่โรงเรียน ยอมรับความเป็นอยู่ค่อนข้างจะยากลำบาก โดยเฉพาะเรื่องของการเงินที่จะต้องใช้จ่ายในแต่ละวัน บางวันแทบไม่มีเงินไปโรงเรียน 

 

ส่วนชุดนักเรียนมีใส่อยู่แค่เพียง 1 ชุดยังไม่ได้ปักชื่อโรงเรียน และชื่อของตนเอง เนื่องจากต้องใช้เงินไปจ้างช่างปัก ส่วนเสื้อผ้านักเรียนที่สวมใส่ต้องผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนซัก แทบทุกวัน ซึ่งตนก็ไม่ทราบว่าจะทำอย่างไร ส่วนตัวอยากจะเรียนต่อไปให้สูงๆ ซึ่งจะได้มีงานทำดีๆ ทำหน้าที่เป็นเสาหลักของครอบครัวอยากให้ชีวิตความเป็นอยู่ ของ แม่ ,ป้า และพี่สาวดีขึ้นจะได้ไม่เป็นภาระให้กับสังคมอีกด้วย

 

นางสาวหนึ่งฤทัย หรือ “น้องตอง” เปิดเผยว่า “บ้านที่ตนอยู่ไม่ใช่บ้านของตน เป็นบ้านของป้าส่วนแม่ของตนก็ป่วยพิการด้านสมอง ตนมีพี่น้องอยู่ 3 คน พี่คนโตเรียนไม่จบ ป. 6 ก็ต้องออกไปทำงานซึ่งคุณพ่อพาไปตั้งแต่ตนยังเล็ก ซึ่งตนนั้นอยากจะเรียนต่อเพื่อที่จะได้เป็นเสาหลักของบ้าน เนื่องจากไม่มีใครดูแลแล้ว สำหรับตนตอนนี้ยอมรับว่าลำบากไม่ค่อยมีเงินไปโรงเรียน ทุกวันต้องเดินไปโรงเรียนระยะทางเกือบ 1 กิโลเมตร อยากเรียนต่อให้สูงๆอยากให้ครอบครัวตนดีกว่านี้ อยากให้ผู้เป็นแม่กินของดีๆ กับเขาบ้าง“ 

 

นางอุษณีย์ อายุ 60 ปี (ป้าของน้องตอง) กล่าวว่า ”น้องตอง เป็นคนอัธยาศัยดีเป็นคนขยัน กลับมาจากโรงเรียน ก็มาช่วยงานบ้านทุกอย่างสำหรับเรื่องการเรียนนั้นยอมรับว่าน้องตองเป็นคนที่มีผลการเรียนมาก เรื่องการกินอยู่ก็อย่างที่เห็นบางวันก็มีกับข้าวอย่างอื่นบ้าง แต่ส่วนมากจะเป็นอย่างนี้ตลอด 

 

สำหรับเรื่องเงินจากทางรัฐบาลที่ได้มา และเงินเบี้ยคนพิการของ 2 แม่ลูก บางส่วนตนได้นำไปใช้หนี้จากการไปหยิบยืมเขามาบ้างแล้ว ซึ่งก่อนหน้านี้ได้หยิบยืมเพื่อนบ้านมาจุนเจือครอบครัว ในเรื่องของความเป็นอยู่ สำหรับตนสงสารหลานคนนี้มากแต่เขาพูดไม่ออก มีอยู่ครั้งหนึ่งน้องตอง ไปทำกิจกรรมที่โรงเรียนและต้องนอนค้างน้องได้โทรศัพท์มาบอกให้ตนซักผ้าให้ ตนก็ซักให้แต่ตอนตากต้องเก็บชุดชั้นในทิ้งทั้งหมดเลย เนื่องจากไม่อยู่ในสภาพที่สามารถสวมใส่ได้ 

 

 

เมื่อน้องตองกลับมาจึงได้สอบถาม ว่าทำไมถึงเป็นเช่นนี้ น้องตองจึงได้บอกกับตนว่า “ไม่กล้าบอกป้า เห็นป้าไม่มีตังค์” ส่วนตัวของตนอยากจะส่งเสริมให้หลานสาวได้เล่าเรียน วันข้างหน้าหากตนไม่อยู่แล้วเขาจะได้ดูแลแม่และพี่สาวเขาได้เป็นเสาหลักของครอบครัวได้“ 

 

น.ส.ณิชชา ผลบุญเรือง (ครูประจำชั้น) กล่าวว่า” น้องเป็นคนตั้งใจเรียนอัธยาศัยดีระหว่างที่อยู่โรงเรียนจะช่วยงานคุณครูทุกอย่าง มีความเป็นจิตอาสางานกิจกรรมของโรงเรียนน้องตองจะเข้าร่วมตลอด เป็นเด็กที่มีระดับผลการเรียนดี ซึ่งทางคุณครูก็เป็นห่วงเรื่องการเรียนในเรื่องของการศึกษาต่อ 

 

เนื่องจากพื้นฐานทางบ้านอาจจะยังไม่มีเงินส่งให้น้องได้เรียนต่อ นอกจากนี้น้องตองยังเป็นที่รักของเพื่อนเพื่อนทุกคน ส่วนตัวห่วงเรื่องการเรียนต่อของน้องอยากจะให้มีผู้ใหญ่ใจดีหรือหน่วยงานใดได้มาช่วยเหลือ อยากให้น้องได้เรียนในระดับสูงสุดน้องอยากจะเรียน อย่างน้อยอยากจะให้เรียนถึงระดับปริญญาตรี จบมาจะได้มาเป็นเสาหลักของครอบครัว ให้กับแม่กับน้อง และป้าของเขา"