ประธานชมรมเภสัชชนบท จี้ สธ. แก้ปัญหาบุคลากรทางการแพทย์-เภสัชกร ป่วยจิตเวช
ประธานชมรมเภสัชชนบท จี้ สาธารณสุข ดูแลบุคลากรทางการแพทย์-เภสัชกร ป่วยจิตเวช ทำงานท่ามกลางความเครียด แต่ไร้การดูแล
31 ต.ค. 2567 ภก.สุภนัย ประเสริฐสุข นายกสมาคมศิษย์เก่าเภสัชศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น และประธานชมรมเภสัชชนบท ให้สัมภาษณ์ กรณีที่มี เพจเฟซบุ๊กใต้เตียง มข. แชร์ข่าว เภสัชกรหนุ่ม ศิษย์เก่า มหาวิทยาลัยขอนแก่น และอดีตพี่เลี้ยงน้องใหม่ ได้จบชีวิตตัวเอง โดยอ้างว่า ผู้เสียชีวิตต้องเจอกับความกดดันในการทำงานและหัวหน้างาน รวมทั้งถูกกดดันให้ลาออก สร้างความเสียใจต่อครอบครัว เพื่อน รวมทั้งรุ่นพี่รุ่นน้อง เพราะหลายคนมองว่าเขาเป็นคนมีจิตใจดี สดใส และเป็นที่รักของเพื่อน ๆ
โดย ภก.สุภนัย ประเสริฐสุข กล่าวว่า สำหรับเรื่องความกดดันนี้ ของเภสัชกรหรือทางด้านสาธารณสุขมีมากอยู่แล้ว โดยการประกอบวิชาชีพ เพราะว่า การประกอบวิชาชีพทางด้านสาธารณสุข ต้องแบกรับความคาดหวังของผู้ป่วย เพราะว่ามันมีคำว่า เป็น กับ ตาย ส่วนความคาดหวังของเภสัชกรก็ไม่ได้น้อยไปกว่ากัน เพราะว่า บทบาทของเภสัชกร ก็ไม่ได้มีหน้าที่เพียงจ่ายยาอย่างเดียว ยังไปดูแลผู้ป่วยบนบอร์ด หรือความคาดหวังของป่วย มาที่รับบริการของพื้นที่ต่างๆ ซึ่งในเรื่องของความกดดัน ไม่ว่าโรงพยาบาลรัฐหรือเอกชน ก็ไม่ได้มีความแตกต่างกัน ต่างได้รับแรงกดดันจากผู้ป่วยที่มีความคาดหวัง ความคาดหวังจากบุคลากรทางการแพทย์ด้วยกันเอง ความคาดหวังจากในวิชาชีพเดียวกันเองด้วย
ฉะนั้นเรื่องเหล่านี้อยู่คู่กับพวกเรามานาน เนื่องจากเรื่องเหล่านี้ไม่ถูกพูดถึง หรือพูดถึงน้อย โดยทั่วไปเราจะได้ยินว่าแพทย์ พยาบาลมีปัญหา ของเภสัชกรก็เช่นเดียวกัน ผมยกตัวอย่าง เช่น การจ่ายยาตัวหนึ่ง ถ้ามีความคลาดเคลื่อนผิดพลาด ความคาดหวังของผู้ป่วยอาจจะส่งผลต่อการเสียชีวิตเอง และเภสัชกรที่ขึ้นอยู่ดูแลผู้ป่วยบนตึกร่วมกับแพทย์ พยาบาล ก็มีความคาดหวังทำให้ผู้ป่วยเป็นหรือตาย ก็เป็นการพิจารณาการใช้ยาร่วมกัน
นอกจากนั้น ภก.สุภนัย ยังกล่าวว่า สำหรับความคาดหวัง ตัววิชาชีพของเภสัชกรด้วยกันเองก็จะต้องดูแลกัน ต้องเยียวยากัน ต้องมีเครือข่ายของเภสัชกร ไม่ว่าจะเป็นเภสัชกรอยู่ในโรงพยาบาลรัฐหรือโรงพยาบาลเอกชน ไม่มีความแตกต่างกันที่จะต้องดูแลกัน
นอกจากนั้นยังกล่าวถึงในเรื่องของบุคลากรทางการแพทย์ อีกว่า ถือว่าเป็นกลุ่มเปราะบางในระบบที่มีไม่กระบวนการในระบบที่จะดูแล ในนามนายกสมาคมศิษย์เก่าเภสัช รวมถึงบทบาทของผู้ประกอบวิชาชีพในระบบสาธารณสุขของประเทศไทย อยากจะให้ทางรัฐบาลเอง ขอทางกระทรวงสาธารณสุข ได้จัดคลินิกที่จะดูแลผู้ประกอบวิชาชีพไม่ว่าจะเป็นแพทย์ พยาบาล เภสัช หรือวิชาชีพอื่นที่จะต้องดูแลผู้ป่วย ให้มีสุขภาพทางด้านจิตใจที่เข้มแข็ง แข็งแรง เช่นเดียวกัน เราจะมีสุขภาพที่แข็งแรงกลับไปดูผู้ป่วยได้
ถ้าในโรงพยาบาล มีบุคลากรทางการแพทย์ ก็ควรจะมีสวัสดิการ มีการคัดกรอง มีการดูแลตรงส่วนนี้ มีระบบแล้วเรายังต้องมีเครือข่ายในโรงพยาบาล เครือข่ายผู้ประกอบวิชาชีพ หรือต้องมีคลินิกเกิดขึ้นในโรงพยาบาล สิ่งต่างๆเหล่านี้กระทรวงสาธารณสุข สามารถผลักดัน เป็นหนึ่งในกิจกรรมของทางด้านจิตเวชได้
เพราะว่าตอนนี้ กระทรวงสาธารณสุข ให้ความสนใจต่อการให้ความสำคัญทางด้านจิตเวชมากเลย จะเป็นการที่เรา ให้การรักษาผู้ป่วยแต่กับบุคลากรทางการแพทย์ของเราเอง บางทีเราเหนียมอาย บางทีเรากลัวว่าจะถูกตีตราว่ามีความเจ็บป่วยทางด้านเหล่านี้
ส่วนอีกเรื่องหนึ่ง คือ เรื่องของยา ซึ่งยาส่วนใหญ่ที่ใช้จะเป็นยานอกบัญชียาหลัก ฉะนั้นคนที่ถูกเป็นผู้ป่วยทางด้านซึมเศร้า หรือจิตเวช ก็จะต้องใช้ยาทีมีราคาแพง ถ้าเราสามารถปรับยาทางด้าน การรักษาโรคซึมเศร้า มาอยู่ในหลักประกันสุขภาพได้ จะทำให้ผู้ป่วยที่มีความจำเป็นที่ต้องใช้ยา เข้าถึงยาที่จำเป็นได้มากขึ้น จึงอยากให้ยาเหล่านี้เข้าสู่หลักประกันสุขภาพ ซึ่งหากยังไม่มีก็จะทำให้ บุคลากรทางการแพทย์เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นอีก
แล้วเราจะยอมให้บุคลากรทางการแพทย์ ที่เราสร้างกันมา 4 หรือ 6 ปี เกิดขึ้นอีกหรือครับ เราเสียไปหนึ่งคน เราก็เสียใจแล้ว มันไม่ได้เสีย เฉพาะน้องบุคลากรทางการแพทย์ ยังส่งผลกระทบกับครอบครัว สิ่งต่างๆเหล่านี้เราไม่อยากให้เกิด เราสามารถป้องกันได้ จึงขอใช้โอกาสเหล่านี้เรียกร้องกลไกที่จะดูแลบุคลากรทางการแพทย์
สำหรับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก็รู้สึกเสียใจ เราไม่อยากให้เกิดไม่ว่า จะเป็นน้องเภสัชเราเอง หรือว่าเป็นหมอ เป็นพยาบาล มันไม่ควรเกิดขึ้น จึงอยากจะเรียกร้องเร่งผลักดันข้อเสนอเหล่านี้ ให้เกิดขึ้น สามารถทำได้เลย
นอกจากนั้น สำหรับเรื่องแบบนี้ อยากให้ครอบครัว คนที่รัก เพื่อน ช่วยกันดูแล ช่วยกันเรียนรู้ว่าเขาเปลี่ยนไปจากเดิมอย่างไร ก็น่าจะช่วยบรรเทาความรุนแรงได้บ้าง ทุกวันนี้เราก็เจอสภาวะกดดันการทำงานอยู่แล้ว เราจะผ่านมันไปได้อย่างไร ขึ้นอยู่กับสิ่งแวดล้อมครอบครัวเรา เพื่อนร่วมงานเพื่อนร่วมงานที่อยู่กับเรา 8 ชั่วโมง พี่ดูแลน้อง น้องดูแลพี่ช่วยเหลือกัน ผมว่ามันก็ผ่านไปได้