'ศาลปกครอง' สูงสุด ไม่รับคำร้อง รื้อคดี 'พล.อ.ประวิตร'
ไม่รื้อคดี 'บัญชีทรัพย์สิน' 'พล.อ.ประวิตร' วงษ์สุวรรณ คำสั่งศาลปกครองสูงสุด ยืนตามศาลปกครองกลาง เหตุเพราะไม่เข้าหลักเกณฑ์
ศาลปกครองสูงสุดมีคำสั่งยืนตามคำสั่งของศาลปกครองกลาง ไม่รับคำขอให้พิจารณาคดีใหม่ของสำนักงาน ปปช. และคณะกรรมการ ป.ป.ช. คดีที่มีผู้อื่นขอข้อมูลข่าวสารเกี่ยวกับการยื่นบัญชีทรัพย์สินของพล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ คดีหมายเลขดำที่ อ.787/2564หมายเลขแดงที่ อ. 224/2564 ระหว่าง นาย ว. ผู้ฟ้องคดี กับสำนักงาน ป.ป.ช. ผู้ถูกฟ้องดดีที่ 1
และคณะกรรมการป.ป.ช. ผู้ถูกฟ้องคดีที่ 2 โดยพิพากษาให้ผู้ถูกฟ้องดดีทั้งสองเปิดเผยข้อมูลข่าวสาร 3 รายการตามคำวินิจฉัยของคณะกรรมการวินิจฉัยการเปิดเผยข้อมูลข่าวสารสาขาสังคม การบริหารราชการแผ่นดินและการบังคับใช้กฎหมาย
พระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยการป้องกันและปราบปรามการทุจริต พ.ศ. 2561 มาตรา 36 วรรค 3 ห้ามมิให้เปิดเผยหรือเผยแพร่ข้อมูลรายงานและสำนวนการตรวจสอบ สอบสวน ไต่สวน หรือไต่สวนเบื้องต้นรวมทั้งบรรดาเอกสารที่เกี่ยวข้องกับการตรวจสอบ การสอบสวน การไต่สวน หรือการไต่สวนเบื้องต้นที่อยู่ระหว่างการดำเนินการจนกว่าคณะกรรมการ ป.ป.ช. จะได้พิจารณาและมีมติในเรื่องตังกล่าวแล้ว เว้นแต่จะเป็นการเปิดเผย เพื่อประโยชน์ในการไต่สวนหรือไต่สวนเบื้องตัน
ทั้งนี้ ให้ถือเป็นความลับของทางราชการ ตามที่กฎหมายบัญญัติ จึงไม่อาจนำบทบัญญัติของพระราชบัญญัติข้อมูลข่าวสารของราชการพ.ศ. 2542 ซึ่งเป็นกฎหมายทั่วไปในการเปิดเผยข้อมูลข่าวสารมายกเวันมาตรา 36 แห่งพระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยการป้องกันและปราบปรามการทุจริต พ.ศ. 2561
การไต่สวนของผู้ถูกฟ้องคดีที่ 2 ใช้อำนาจตามที่รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทยกำหนดไว้เป็นการเฉพาะและเป็นการตำเนินงานตามกระบวนการยุติธรรมทางอาญา จึงไม่เป็นสั่งทางปกครองตามคำวินิจฉัยของศาลปกครองกลางมีคำสั่งไม่รับคำขอดังกล่าวไว้พิจารณา เนื่องจากไม่เข้าหลักเกณฑ์ที่จะขอพิจารณาคดีใหม่ได้ตามมาตรา 75 แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครองพ.ศ. 2542
กรณีดังกล่าวจึงไม่อาจถือได้ว่ามีข้อบกพร่อง สำคัญในกระบวนการพิจารณาพิพากษาที่ทำให้ผลของคดีไม่มีความยุติธรรม ตามมาตรา 75 วรรคหนึ่ง (3) แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. 2541 ตามที่ผู้ถูกฟ้องดดีทั้งสองกล่าวอ้างแต่อย่างใด ดังนั้นคำขอให้พิจารณาคดีใหม่ของผู้ถูกฟ้องคดีทั้งสองจึงไม่อยู่ในหลักเกณฑ์ที่ศาลจะรับไว้พิจารณาได้