เปิดใจ คู่รักผู้พิการหลังจดทะเบียน สมรสเท่าเทียม ความรักที่ไม่ต้องหลบซ่อน | คมชัดลึก

สมรสเท่าเทียม 23 ม.ค. 2568 วันที่ทุกความรัก "ถูกกฎหมาย" ผู้คนจำนวนมากต่างร่วมยินดีกับทุกความรักที่เกิดขึ้น ไม่เลือกว่าจะเป็นเพศ หรือบุคคลใด ทุกคนได้มีสิทธิ์ที่จะใช้ชีวิตคู่รัก ได้อย่างเท่าเทียมกันในสังคม

พี่มิ้นและพี่นัท คู่รัก LGBTQIA+ คนพิการทางสายตา เปิดใจหลังจดทะเบียนสมรสเท่าเทียมว่า "เรารู้จักกันผ่านกลุ่มเฟซบุ๊กผู้พิการที่มีความหลากหลายทางเพศ พอพิมพ์คุยแล้วรู้สึกว่ามีเรื่องเข้ากันได้เยอะก็เริ่มโทรคุยกัน ผ่านไปไม่นานมากก็นัดเจอกันเลย ความรู้สึกที่เรามีต่อกันไม่ใช่เพื่อน ไม่ใช่พี่น้อง (ยิ้ม) ตอนนี้คบกันมา 4 ปี 1 เดือน 5 วัน เราชอบที่เขาเป็นคนพูดน้อย เงียบๆ และมีความอ่อนโยน ดูแลเราทุกอย่าง ตอนเราไม่สบาย เขาเช็ดตัวให้ ผู้หญิงตัวเล็กๆ แต่ดูแลผู้หญิงตัวใหญ่คนละไซส์ได้ อีกคนพูดเสริมว่า "เขาก็เป็นคนอ่อนโยน อบอุ่น และดูแลเราเหมือนกัน"

"ช่วงแรกครอบครัวของเราไม่โอเค มองว่าเป็นความรักที่ไม่ใช่ความรัก ผู้หญิงต้องคู่กับผู้ชาย ตัวตนเราเหมือนเป็นไข้ไม่สบาย เดี๋ยวสักพักก็หาย แต่เราใช้เวลาพิสูจน์ให้เห็นว่าคือความรัก เวลาผ่านไปเขารับรู้ว่าอยู่ด้วยกันได้ เลยไม่สงสัยและไว้วางใจมากขึ้น ส่วนเพื่อนๆ รู้เรื่องและไม่ได้มีปัญหาอะไร คนที่มีปัญหาคือคนอื่น เมื่อก่อนตอนคนถามว่าเป็นอะไรกัน พอเราบอกว่าเป็นแฟน บางคนพูดกลับมาว่า ‘เป็นผู้หญิงจะเป็นแฟนกันได้ยังไง’ บางคนตอบกลับว่า ‘อ๋อ..’ แล้วเงียบไป เราก็เดาได้ว่าเขาอาจไม่โอเค เราอึดอัดนะ ช่วงหลังเลยตอบว่าเป็นเพื่อนกัน ยิ่งถ้าเสียงคนอายุเยอะๆ มาถาม เราไม่ค่อยบอกว่าเป็นแฟนกัน"

"ที่ผ่านมาเราสองคนแทบไม่ทะเลาะกันเลย น้อยครั้งจนจำไม่ได้ว่าทะเลาะอะไรกันบ้าง มีบ้างที่ไม่เข้าใจกัน แต่เราเลือกที่จะคุยกันเลย ไม่ปล่อยให้ผ่านไปนาน เขาเป็นคนพูดน้อย พอโมโหก็เงียบ สิ่งที่เกิดขึ้นเลยไม่บานปลาย สำหรับเรา เวลาไม่เข้าใจกัน แค่เขามากอดก็หายแล้ว (ยิ้มเขิน) วันนี้ (23 มกราคม 2568) เราสองคนจดทะเบียนกันแล้ว จริงๆ เราเหมือนเดิมกันทุกวันแหละ วันนี้เป็นยังไง พรุ่งนี้ก็เหมือนเดิม ยังรักกันดูแลกัน แต่ทะเบียนสมรสทำให้เรามั่นใจกันและกันมากขึ้น" 

"ต่อไปถ้ามีคนถามว่าเป็นอะไรกัน เราจะบอกเลยว่า ‘เป็นคู่สมรสกัน’ เราเป็นคู่สมรสที่ถูกต้องตามกฎหมาย ถ้ายังไม่เชื่ออีก เดี๋ยวเอาทะเบียนสมรสให้ดู (หัวเราะ) เรารู้สึกดีมาก ไม่ต้องหลบๆ ซ่อนๆ อีกแล้ว ทั้งกับครอบครัวและคนอื่น ส่วนเรื่องธุรกรรมต่างๆ ก็จัดการได้ง่ายขึ้นด้วย เราใส่ชื่อกันได้เลย เราจะจำวันนี้ไปทั้งชีวิต เป็นการจดทะเบียนสมรสครั้งแรก (อีกคนพูดเสริมว่า “และต้องเป็นครั้งสุดท้าย”) และต้องเป็นครั้งเดียวครั้งสุดท้ายด้วย (ยิ้ม)"