คุณหมอ โพสต์เล่านาที ช่วยผู้โดยสารหยุดหายใจ บนเครื่องการบินไทย | คมชัดลึก

จากกรณีเมื่อวันที่ 18 ก.พ. 2568 เที่ยวบิน TG408 ของการบินไทย ซึ่งเดินทางจาก ท่าอากาศยานนานาชาติชางงีสิงคโปร์ เมื่อเวลา 19.48 น. มายังสนามบินสุวรรณภูมิ ได้แจ้งรหัส "Squawk 7700" ซึ่งเป็นสัญญาณเกิดเหตุฉุกเฉินกับอากาศยาน ทั้งเหตุทางเทคนิค หรือการเจ็บป่วยของผู้โดยสาร โดยต่อมาเมื่อเวลา 20.33 น. เครื่องบินลำดังกล่าว ได้ลงจอดอย่างปลอดภัยที่สนามบินสุวรรณภูมิ

เมื่อวานนี้ (19 ก.พ. 2568) การบินไทย โพสต์ขอบคุณคุณหมอ "Phattarapon Atimetin" และขอชื่นชมทีมลูกเรือการบินไทยและผู้เกี่ยวข้องทุกท่านในเที่ยวบิน TG408 ที่ทำหน้าที่ช่วยเหลือผู้โดยสารอย่างเต็มความสามารถทุกท่าน

ขณะเดียวกัน คุณหมอ "Phattarapon Atimetin" ได้โพสต์บันทึกเหตุการณ์ "Cardiac Arrest on Plane" ระบุว่า เริ่มต้นวันด้วยไปสวนน้ำเด็ก ที่ปิด (เปิดพฤหัส-อาทิตย์) อันนี้เช็คไม่ดีเอง ต่อด้วยทิม ไปเล่นในสนามเด็กเล่นแล้วล้ม นิ้วก้อยมือซ้ายเคลื่อน แต่เราก็ตัดสินใจบินกลับมารักษาที่สมิติเวชกับ อ.อภิกิตต์ เพราะถ้าอยู่นู่น เค้าจะให้ดมยาก่อนเอานิ้วเข้าที่ และต้องรอท้องว่างก่อนดมยา ซึ่งใช้เวลาพอๆ กับบินกลับมา (เครื่องกำลังจะออกแล้ว) ทิมแข็งแกร่งมาก ร้องเจ็บนิดเดียว ไม่งอแงเลย ส่วนเจ๊ลินน์ กับเจ๊ซิงก็คอยดูแลน้องอยู่
 

ระหว่างอยู่บนเครื่องเพิ่งนั่งกินข้าวเสร็จแป๊ปเดียว มีประกาศหาหมอบนเครื่อง เราก็รีบวิ่งไปด้านหน้า เจอผู้โดยสารท่านหนึ่งนอนหมดสติอยู่

แต่ต้องบอกเลยว่า Cabin Crew การบินไทยสุดยอดครับ แปะ AED พร้อมกับทำ CPR อยู่แล้ว ผมก็รีบเข้าไปประเมินเลย หายใจแบบ gasping อยู่ (ก็คือหายใจเฮือก หรือไม่หายใจนั่นแหละ) ชีพจรก็ไม่มี เจอแบบนี้ปั๊มลูกเดียว

ด้วยความเป็นหมอ Rehab แต่ยังไปเป็น Medical Director งานวิ่งอยู่บ้าง เลยยังพอได้ทบทวนอยู่เรื่อยๆ CPR ได้อยู่ ก็เลยเปลี่ยนไปปั๊มเอง กับขอหน้ากากช่วยหายใจมาบีบช่วยคนไข้ AED ไม่ได้แนะนำให้ Shock เลยคิดว่าหัวใจหยุดเต้นไปแล้ว

ปั๊มต่อไปซัก 2 รอบ ขึ้น! ชีพจรมา เริ่มหายใจปกติ ลืมตาปริบๆ แล้วก็เริ่มรู้ตัวขึ้นเรื่อยๆ วัดความดัน ชีพจรได้ปกติ แล้ว Crew ก็ให้ย้ายมานั่งข้างผู้ป่วยเลย กับ 50 นาทีที่เหลือบนเครื่อง พร้อมกับเจ๊ซิง และเด็กๆ ก็ย้ายมานั่งใกล้ๆ กันด้วย เจ๊ซิงบอกเลยว่าถ้าต้องไป รพ.กับคนไข้ ให้ไปเลยนะ เดี๋ยวดูทิมเอง

พอหลังจากปั๊มขึ้นก็ยังไม่แน่ใจว่าลืมอะไรอีกรึเปล่า เพราะปกติจะส่งต่อเลย แต่นี่อยู่บนเครื่องไม่รู้จะส่งผู้ป่วยต่อให้ใคร เตรียมท่อช่วยหายใจไว้ เผื่อกลับไปหายใจไม่ดีอีก และก็อยากเปิดเส้นเลือดเตรียมไว้ แต่ทำไม่เป็นแล้ว ให้ Crew ช่วยประกาศอีกที ก็ไม่มีบุคลากรทางการแพทย์คนอื่นบนเครื่องมาช่วยเปิดเส้นแล้ว

เลยลองขอกัปตันดูว่า ขอโทรหาเพื่อนได้มั๊ย ปรากฏว่าโทรได้ด้วย…แต่รอบแรกท่านไม่รับ เพราะนึกว่าเป็น Call Center (ได้คุยตอนลงเครื่องมาแล้ว) รอบ 2 รับ แล้วก็ให้คำแนะนำเพิ่มเติมมา เลยสบายใจขึ้น ขอบคุณ อ.ศรัทธา Sattha Riyapan อาจารย์ภาควิชาเวชศาสตร์ฉุกเฉิน ศิริราชมากๆ ครับ

จากนั้นก็นั่งเฝ้าคนไข้จนเครื่องลง ไฟลท์นี้บินเร็วมาก แทรกทุกคิว เร็วกว่ากำหนดบานเลย แล้วก็รอส่งเคสให้ทีมที่มารับช่วงต่อไป

ส่วนบ้านเราก็รีบไปสมิติเวชจัดการเรื่องนิ้วทิมต่อ ตอนนี้โอเคแล้ว กลับเข้าที่ปกติ ดามไว้ยาวๆ ผลบุญที่ทำบนเครื่อง ทำให้กระดูกเข้าที่เป๊ะ

ขอชื่นชม Cabin Crew ทุกท่านอีกครั้งครับ ที่เริ่มช่วยเหลือผู้ป่วยได้อย่างรวดเร็ว และยังช่วยเรื่องอุปกรณ์ต่างๆตลอดการดูแล ทำให้ผู้ป่วยรอดชีวิตได้สำเร็จ

สุดท้าย ที่เล่ามาทั้งหมด อยากจะขอชวนทุกคนไปเรียนการทำ CPR กันเถอะครับ เราไม่รู้ว่าจะได้ใช้เมื่อไหร่ แต่ถ้าต้องใช้แล้วทำไม่เป็น จะมาเสียดายทีหลังก็ไม่ทันแล้วนะครับ

เราเรียน CPR ไม่ได้เรียนเพื่อตัวเองหรอกครับ แต่เรียนเพื่อคนอื่น เพื่อคนที่เรารัก เค้าเป็นอะไรไป เราจะได้ช่วยได้ เหมือนที่ผมเรียนเพื่อเจ๊ซิง