อ่านคำพิพากษา ย้อนดูบ้านกกกอก หลังความตาย'ชมพู่'

++
    ปริศนาความตายของ “ชมพู่” เด็กน้อยแห่งหมู่บ้านกกกอก ต.กกตูม อ.ดงหลวง จ.มุกดาหาร ทำให้บางคนนึกถึงนวนิยาย “คำพิพากษา” ของ ชาติ กอบจิตติ ได้รับรางวัลซี  ไรต์   ปี 2525 
    ตัวละครแบบ “ฟัก” และ “สมทรง” ตกเป็นจำเลยสังคมจากความผิดที่ตัวเขาเองไม่ได้ก่อ ถูกตีตราว่าเป็นคนเลวที่ประพฤติผิดแผกไปจากจารีตประเพณีอันดีงามของสังคม 
    นวนิยายเรื่องนี้ สอนให้เราไม่ไปเผลอตัดสินคนอื่นจากสิ่งที่ได้เห็นหรือได้ยิน เพราะเพียงเรามองเขาผิดไป นั่นอาจกระทบต่อชีวิตของเขาไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง แต่ต้องมองหาข้อเท็จจริง อย่าเชื่ออะไรง่ายๆ ดังคำพูดที่ว่า “สังคมที่ฆ่าคนด้วยคำพูด”
  

 ดุจเดียวกับเหตุการณ์ที่บ้านกกกอก ต.กกตูม อ.ดงหลวง จ.มุกดาหาร ความตายของน้องชมพู่ ทำให้ผู้คนในสังคมหวาดระแวง แตกแยก แบ่งฝักแบ่งฝ่าย
    การนำเสนอข่าวของสื่อทีวี สื่อออนไลน์ ไม่ต่างจากการเขียนนวนิยายเรื่องคำพิพากษา ฉบับบ้านกกกอก
    ตัวละครอย่าง “สาวิตรี” แม่ของชมพู่ หรือ “น้าแต” น้องชายสาวิตรี ก็ถูกสังคมจับจ้อง และมีคำครหา
    “ลุงพล” กลายผู้ต้องสงสัยของสังคมโดยไม่รู้ตัว “ป้าแต๋น” พี่สาวของสาวิตรี ก็พลอยโดนติดร่างแหไปด้วย

                                บ้านกกกอก ในความอึมครึม 

++
ดำนาปรองดอง
++
    ฝ่ายปกครองก็ทราบเหตุความขัดแย้งในบ้านกกกอก ทางจังหวัดมุกดาหาร จึงจัดกิจกรรมลงแขกดำนา
    วันที่ 16 ก.ค.2563 บุญช่วย น้อยสันเทียะ รองผู้ว่าราชการจังหวัดมุกดาหาร เป็นประธานพิธีเปิดกิจกรรมลงแขกดำนา เพื่อสร้างความปรองดองสมานฉันท์ ที่บ้านกกกอก พร้อม ด้วยปลัดจังหวัดมุกดาหาร นายอำเภอดงหลวง ผู้ใหญ่บ้านกกกอก และประชาขนจิตอาสา ร่วมแรงร่วมใจกันปักดำนาข้าว ซึ่งอาชีพทำนาเป็นอาชีพหลักของชาวบ้านกกกอกที่สืบทอดกันมายาวนาน
  

                             กิจกรรมดำนาปรองดอง

 2 เดือนที่ผ่านมา ชาวบ้านกกกอกอยู่กันอย่างหวาดระเเวงขนาดเป็นญาติพี่น้องกันยังไม่อยากจะพูดอะไรเล่าสู่กันฟัง ไม่อยากออกไปไหน กลัวว่าจะตกเป็นผู้ต้องสงสัย 
  วันนั้น “ลุงพล” ไชยพล วิภา และ ภรรยา ป้าแต๋น ได้มาร่วมดำนา แต่ครอบครัวของน้องชมพู่แยกไปดำนาของตาและยาย  

++
แม่น้องชมพู่
++
    สำหรับ อนามัย และสาวิตรี วงศ์ศรีชา พ่อแม่ของน้องชมพู่ ไปดำนาของตัวเอง ไม่ได้มาดำนาสร้างความสมานฉันท์ที่จังหวัดจัดให้คนในหมู่บ้าน 
    “สาวิตรี” แม่ของน้องชมพู่ เปิดเผยว่า ตนต้องไปช่วยตาและยายทำนา เนื่องจากตาสูบน้ำลงนารอไว้ 2 วันแล้ว แต่ยังไม่ได้ดำนาเสียที ซึ่งตนก็ต้องไปช่วยตาและยายดำนา เนื่องจากที่ผ่านมา ตนก็ไม่ค่อยได้ช่วยตาและยายดำนาเลย ซึ่งการดำนาเป็นงานหนัก ตนก็จำเป็นต้องไปช่วย ถ้าไม่รีบดำนาน้ำก็จะแห้งไปเปล่า ๆ และตนยืนยันว่าไม่ได้หนีใคร เพราะหลังดำนาเสร็จ ตนก็กลับมาที่บ้าน 

                       สาวิตรี กับการเลี้ยงหนูพุก เพื่อขาย

    มาถึงวันนี้ ตำรวจยังไม่สามารถไขคดีสำเร็จ ยังไม่สรุปว่า น้องชมพู่ เสียชีวิตเอง หรือมีคนทำร้ายจนตาย 

                    ภาพในอดีตของครอบครัว “หลาบโพธิ์” 
    

สังคมไทย ต้องพึงตระหนักให้มากในขณะนี้ คือ ความตายของ”ชมพู่” เกิดขึ้นจริง ซึ่งไม่สมควรจะปล่อยให้มันผ่านเลยไปโดยปราศจากทำให้ “ความจริง” นั้นปรากฏ