26 ส.ค. 2567 ผู้นำท้องถิ่น และชาวบ้านในตำบลท่าพญา อำเภอปากพนัง นครศรีธรรมราช แจ้งว่า มีชุดอาคารและบ่อบำบัดน้ำเสียถูกปล่อยทิ้งร้าง อยู่ในพื้นที่ตำบลท่าพญา ในเขตโซนบริหารจัดการน้ำเค็มในเขตโครงการพัฒนาลุ่มน้ำปากพนัง และเมื่อเข้าตรวจสอบพบว่ามีอาคารรูปแบบการก่อสร้าง และระบบเช่นเดียวกันกับพื้นที่ตำบลเกาะเพชร อำเภอหัวไทร ทั้งหมดมี 4 อาคาร ระบบท่ออาคารละ 4 ชุด แต่ภายในถูกถอดอุปกรณ์ระบบไฟฟ้า และชิ้นส่วนต่างๆหายไปหมดแล้ว บ่อบำบัดจำนวน 12 บ่อ ถูกทิ้งร้างมาหลายปีต่อเนื่อง ไม่สามารถใช้การใดๆในบ่อพักน้ำ และบำบัดเป็นอีกแหล่งที่มีปลาหมอคางดำเข้ามาอาศัยและแพร่ขยายพันธุ์ รวมทั้งในบางครั้งกลายเป็นแหล่งมั่วสุม
นายกล้าหาญ นวลจุย ชาวตำบลท่าพยา เกษตรกรผู้เลี้ยงกุ้ง ระบุว่า ที่มาของโครงการนี้คือการไปศึกษาดูงานการเลี้ยงกุ้งที่จันทบุรี เมื่อราว 20 ปีก่อน หลังจากนั้นมาสร้างที่นี่ แต่เมื่อมีการสร้างแล้วเกิดปัญหาติดขัดจนไม่สามารถใช้การต่อไปได้ ถูกทิ้งมาจนถึงปัจจุบัน เรียกร้องให้ภาครัฐ รวมทั้งองค์กรตรวจสอบมาตรวจสอบให้ชัดเจน ทำอย่างไรให้มันกลับมาใช้การได้จริง ไม่ควรถูกทิ้งร้างไว้เช่นนี้
ขณะที่นายโกศล ปัญจาระ สารวัตรกำนันตำบลท่าพญา ยืนยันว่า หลังจากก่อสร้างมีการใช้งานได้เพียง 1-2 ปี ปัญหานี้หมักหมมต่อเนื่องมายาวนาน แม้แต่ซ่อมสร้าง พื้นที่นี้เป็นโซนการจัดการน้ำเค็ม ชาวบ้านต่างยินยอมตอบรับกติกาได้เลี้ยงกุ้งมาตั้งแต่กุลาดำ จนกระทั่งมาเป็นกุ้งขาวแวนาไมน์
โครงการนี้เป็นโครงการขนาดใหญ่ นับแต่ค่าเวนคืน ค่ารางน้ำ จนถึงบ่อบำบัดน้ำเสีย มีเขตพื้นที่จัดการเป็นหมื่นไร่ การจัดการน้ำเค็มไม่มีจริง อยากให้กลับมาดูแลตรวจสอบในเมื่อโครงการที่ทำไปแล้วใช้การไม่ได้ทุกข์ทรมานอยู่ที่ชาวบ้าน
เมื่อมีการค้นหาเอกสารที่เกี่ยวข้องกับโครงการพบข้อมูลการศึกษาโครงการนี้เมื่อปี 2546 โดยกรมประมง ใช้ชื่อว่า “โครงการพัฒนาพื้นที่ลุ่มน้ำปากพนังอันเนื่องมาจากพระราชดำริ การศึกษาจัดทำรายงานความเหมาะสมโครงการจัดระบบน้ำเค็มเพื่อการเพาะเลี้ยงกุ้งทะเล” เนื้อที่กว่า 10 ไร่ เป็นเอกสารรายงานสำหรับผู้บริหาร โดยบริษัทที่ปรึกษา มีข้อมูลชุดโครงการนี้มูลค่า 2,592,408,905 บาท จากฐานราคาปี 2545
หลังจากเมื่อสัปดาห์ก่อน พบอาคารบ่อบำบัดน้ำเสียมูลค่ากว่า 600 ล้าน ถูกทิ้งร้างอยู่ในตำบลเกาะเพชร อำเภอปากพนัง จังหวัดนครศรีธรรมราช
ขณะที่นายกอบศักดิ์ เกตุเหมือน ประมงจังหวัดนครศรีธรรมราช เปิดเผยว่า ในการก่อสร้างโครงการมีจุดประสงค์ คือ การสืบน้ำทะเลเข้ามาในเขตชลประทานน้ำเค็ม ให้เกษตรกรเลี้ยงกุ้ง และเมื่อเลี้ยงแล้ว จะมีน้ำเสียจากการเลี้ยงจึงมีระบบบำบัด โดยมีข้อตกลงคือเกษตรกรร่วมชำระค่าไฟฟ้า ในปีแรกราชการออกให้ 75 เปอร์เซ็นต์ เกษตรกร 25 เปอร์เซ็นต์ ปีที่สองราชการออกให้ 50 เปอร์เซ็นต์ เกษตรกร 50 เปอร์เซ็นต์ ปีที่สามราชการ 25 เปอร์เซ็นต์ เกษตรกร 75 เปอร์เซ็นต์ และปีที่สี่เกษตรกรออกทั้งหมด แต่ไม่มีการชำระมาจากเกษตรกร เป็นเหตุให้ต้องหยุดดำเนินการเนื่องจากไม่มีงบประมาณ และไม่สามารถถ่ายโอนให้กับท้องถิ่นได้
ข่าวที่เกี่ยวข้อง